23 - هركس كه به عافيت زيردستان رضا دهد، از [اذيت و آزار] مافوق خود در امان خواهد بود. ۱
چه خوش شيوه اى دارد اين آفتابتو هم نور مهرت به عالم بتاب
مكن بى نصيب از كسى سيب مهرنديده كسى روى آسيب مهر
چو خورشيد اگر نيك خواهى شدنبه درياى عزّت چو ماهى شدن
چو بر مسند قدرت آيى مجوبراى زيردستان به جز آبرو
اگر شاه گشتى، رعيت، نوازكليدى جز كليد رعايت مساز
كليدى براى قفل غم هاى دلو يا ماهتابى به شب هاى دل
امان گر همى خواهى از روزگارامان ده ضعيفان به مهر و قرار
هر آن كو درشتى كند با ضعيفدرشتانه بيند جزا از لطيف