پيشگفتار

اولين گام مؤثر توليت فعلى جهت رفاه حال زائران، اجراى پروژه عظيم طرح توسعه و بازسازى آستان بود كه انجام آن ايجاب مى كرد، تعداد قابل توجهى ابنيه اطراف بقعه تخريب گردد. در ابتداى شروع اين عمل تأكيد توليت آستان به متصديان طرح توسعه، جلب رضايت مالكين منازل، دكاكين، مقابر و... بود. از اين رو ، تأمين نظر آنها در بعض موارد سالها به طول انجاميد؛ تا جايى كه اتمام طرح را به تعويق انداخت.
با پايان تعدادى از رواقها، شبستانها كه در فاز اوّل طرح توسعه قرار داشت، شايعاتى مبنى بر اينكه اين ابنيه در املاك غصبى احداث گرديده و هيچ يك نماز ندارد، منتشر گرديد. با تقويت اين شايعات بر خود فرض دانستم، اطلاعات چهل ساله خود را در مورد موقوفات آستان مقدس در جزوه اى مكتوب نمايم، تا پاسخى باشد به سخنان كذب شايعه سازان.
مقدمتا بايد گفت: از جمله موقوفات آستان مقدس، موقوفه اى به نام مزرعه خيرآباد بوده و بقعه در آن قرار دارد. آشنايى با اين موقوفه بهترين پاسخ به تبليغات سوء مخالفان يا ناآگاهان است كه در صفحات آتى به شرح كامل آن مى پردازيم تا مشخص گردد، بناهاى آستان مقدس نه تنها در املاك غصبى نبوده ، بلكه آن كسانى كه خود را مالكين مقابر، دكاكين، منازل و... مى دانستند، بايد بدانند آنها متصرف ملك