297
مجموعه مقالات كنگره حضرت عبدالعظيم حسني(ع) ج2

4) مزرعه ايرين: در بلوك (منطقه) غار رى از راه فرعى عراق عجم در 25 كيلومترى جنوب تهران معروف به ايرين چيچكلو واقع است كه از شش دانگ، يك چهارم را سيد شرف الدين حسين و سه چهارم ديگر را كيا ابوالقاسم بن كيا جمال الدين تهرانى بر آستانه وقف نموده اند.
5) مزرعه بى بى مريم: در بلوك (منطقه) غار شرقى كه يازده كيلومتر با شهررى فاصله دارد واقع مى باشد، كه از كل شش دانگ، يك سوم را اميرقباد وقف آستانه نموده و دوسوم محصول آن به مستحقان و در راه ماندگان برسد. اين مزرعه هم اكنون موجود بوده، البته نه جزء موقوفات آستان.
6) مزرعه سيدعبداللّه ابيض: كه اكنون به كلى در محدوده شهررى واقع شده است و همان بلوك (منطقه) غار رى مى باشد. از كل شش دانگ، نصف آن را ميرغياث الدين محمود ميركمال وقف نمود كه يك سوم آن را متولّيان متصرف شوند و باقى به فقرا و مستمندان و صادرين و واردين برسد. و اين مزرعه نيز از وسعت زيادى برخوردار است كه اغلب املاك مسكونى و مؤسسات فرهنگى پشت امامزاده عبداللّه متعلق به همين موقوفه مى باشد.
7) مزرعه عين آباد: بهنام رى، بهنام يا بهنان دهستان معتبرى بود در شرق رى كه شامل شصت ده كه ورامين يكى از آنها به شمار مى رفت. امروز از اين دهستان، تنها دهكده اى به نام بهنام سوخته باقى مانده كه جزو بلوك خوار است.
شش دانگ مزرعه مذكور را پيرعلى به كلى وقف كرده و شرط نموده يك پنجم آن را توليت تصرف نمايد و باقى را بعد از خرج قناتها و مسائل زراعتى، در آستانه به مصرف فقراء و مستمندان برسانند.
8) مزرعه استروهه: از بلوك (منطقه) سيورقرج كه بين خوار و دماوند قرار داشته و از بزرگ ترين دهستانهاى رى كه شامل نود ده بوده و قوهه، شندر، ايوان كيف از آن جمله بوده است. امروز از آن همه مزارع و دهات، تنها نام ايوان كيف باقى مانده و


مجموعه مقالات كنگره حضرت عبدالعظيم حسني(ع) ج2
296

و به صاحب اصلى خود بازگشت.
2) مبارك آباد: در اسناد موجود مزرعه خيرآباد يا مبارك آباد اين گونه آمده: مزرعه اى است كه بقعه در آن واقع مى باشد و طغرل نامى آن را وقف بر آستان حضرت عبدالعظيم عليه السلام نمود. پس از وقف، نام آن مزرعه از مبارك آباد به خيرآباد تبديل گرديد. تا آنجا كه قرائن نشان مى دهد، موقعيت اين موقوفه از شمال محدود است به انتهاى حسين آباد فعلى، از جنوب به بهشتى و عمادآور، از شرق انتهاى ظهيرآباد و علائين و از غرب به ابتداى ولى آباد فعلى. به طور يقين حسين آباد به بهشتى، ظهيرآباد و علائين به ولى آباد متصل نبوده، در ميان اين چهار جهت، حلقه اتصالى وجود داشته و آن، خيرآبادى است كه بقعه در آن واقع است. اين مزرعه از ابتداى وقف شامل تاكستانها و باغات ميوه و سبزى بوده و خوشبختانه ضمن آنكه هنوز باقى مانده آن، به صورت باغ است، دو دليل ديگر نيز براى اثبات اين مدعا وجود دارد:
الف) طومارى كه سال 950 ه.ق مسئولين وقت آستان، تقاضاهايى از شاه طهماسب صفوى نمودند كه يكى از آنها تعمير ديوار چهارصد جريب از باغات آستان (باغات خيرآباد) با اعتبار مشخصى كه وى موافقت ننموده است. ب) دليل ديگر نقشه يك دوهزارم رى فعلى است و در آن كاملاً مشهود است كه منطقه وسيع اطراف بقعه متشكل از باغاتى است كه در خيرآباد واقع بوده و پس از باغات ، مزارع غلات شروع مى شود كه آنها همگى در آبادى هاى ظهيرآباد، علائين، حسين آباد، بهشتى، عمادآور و ولى آباد قرار دارند.
3) مزرعه مافتان: در بلوك (منطقه) غار رى كه امروز مافتون ناميده مى شود، جزو بلوك شرقى است و در مجاورت كهريزك قرار دارد و به علت احداث پالايشگاه و بهشت زهرا در مجاورت آن، به شهر متصل گرديده است. و اين نصف شش دانگ را خواجه اميرقباد و نصف ديگر را امير فولادقيا وقف نموده اند.

  • نام منبع :
    مجموعه مقالات كنگره حضرت عبدالعظيم حسني(ع) ج2
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1382
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 129018
صفحه از 394
پرینت  ارسال به