از معاصى بزرگ، ترك عامدانه نماز است و يا هر عملى كه خداوند آن را واجب كرده است، زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود :
هركس نماز را از روى قصد و عمد ترك كند، از ذمّه پروردگار و پيغمبرش بيرون است .»
از گناهان بزرگ، پيمان شكنى و قطع رحم است. خداوند مى فرمايد :
«[وَ الَّذينَ يَنقُضونَ عَهدَ اللّهِ مِن بَعدِ ميثاقِهِ وَ يَقطَعونَ ما اَمَرَ اللّهُ بِه اَن يُوصَل]...أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّارِ؛^۱كسانى كه پيمانهاى خدا را پس از بستن آن بشكنند و قطع كنند، آنچه را كه خدا دستور به پيوند آن داده است، همانها، مشمول لعنت خداوند هستند و براى آنان جايگاه بدى هست .»
امام كاظم عليه السلام در ادامه افزوده است: در اين هنگام، عمرو بن عبيد از محضر امام صادق عليه السلام بيرون رفت، در حالى كه گريه اش بلند شده بود و مى گفت : هلاك گرديد كسى كه از نزد خود مطلبى گفت و با شما در فضيلت و دانش خصومت ورزيد . ^۲
همين روايت را كلينى از تعدادى از راويان شيعى نقل كرده است. از احمد بن خالد، از عبدالعظيم حسنى، كه گفته او اين حديث را از امام هادى شنيده و ايشان از پدرشان و امام رضا عليه السلام از امام كاظم عليه السلام كه روزى عمرو بن عبيد وارد بر امام صادق شد و سلام كرد و نشست و آيه اى را تلاوت كرد و از گناهان كبيره پرسيد و امام به تفصيل بر اساس آيات قرآن جواب داد و از جمله نكته هاى پيش گفته را بر زبان آورد. ^۳
عمرو بن عبيد، راوى اين حديث، از اهالى بصره است. از اين حديث بر مى آيد كه

در آخرت بهره اى ندارند .»
از گناهان بزرگ، خيانت است . خداوند مى فرمايد :
«وَ مَن يَغْلُلْ يَأْتِ بِما غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ» ؛ ¹ هركس خيانت بورزد، با همان خيانت و كار زشتى [كه انجام داده در محضر پروردگار ]حاضر مى شود .»
از معاصى كبيره، زكات ندادن است . خداوند مى فرمايد : «[الَّذينَ يَكنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الفِضَّةَ وَ لا يُنفِقُونَها فى سَبيلِ اللّهِ فَبَشِّرهُم بِعَذاب اَليمٍ]... فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ» ؛ ² كسانى كه طلا و نقره مى اندوزند و در راه خدا انفاق نمى كنند، پس بشارتشان بده به عذاب دردناك... به وسيله آنها صورت و پهلو و پشتهايشاى داغ مى شود.»
از عذاب شديد و غليظى كه براى عدم پرداخت انفاق ذكر شده، استفاده مى شود كه مراد از انفاق، كمكهاى مستحبى و صدقات نيست و بلكه اداى واجب مالى است كه از آن به زكات تعبير مى شود.
از گناهان كبيره، گواهى دادن به دروغ و يا تزوير است. خداوند مى فرمايد :
«[وَ لا تَكتُموا الشَّهادةَ] وَمَن يَكْتُمْهَا فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ؛ ³ هركس شهادتى را پنهان كند و به موقع گواهى ندهد، دلش گناه كار است .»
از گناهان كبيره، مى خوارگى است ، زيرا خداوند از خوردن شراب نهى فرموده ؛ هم چنان كه از پرستش بتها پرهيز داده است . ⁴