آخرت از رحمت خداوند دورند و برايشان عذاب بزرگى است.» ¹
6-1. صدوق از محمد بن احمد شيبانى و او از محمد بن ابى عبدالله كوفى و وى از سهل بن زياد و او از عبدالعظيم حسنى نقل كرده است كه از حضرت امام هادى عليه السلام شنيده كه امام عليه السلام گفته است:
معنى الرجيم أنّه مرجوم باللعن ، مطرود من مواضع الخير ، لا يذكره مؤمن إلاّ لعنه ، و أنّ فى علم اللّه السابق أنّه إذا خرج القائم عليه السلام لا يبقى مؤمن فى زمانه إلاّ رجمه بالحجارة كما كان قبل ذلك مرجوماً باللعن؛ ² معناى رجيم رانده شدن از رحمت ، و از جايگاه خير طرد گرديدن است. هيچ مؤمنى از او ياد نمى كند مگر با لعن ، و اينكه در علم ازلى خداوند هست كه هرگاه حضرت قائم عليه السلام ظهور كند، هيچ مؤمنى در زمان آن حضرت نمى ماند مگر اينكه شيطان را سنگ باران مى كنند ؛ همان گونه كه پيشتر با لعن و نفرين رانده شده بود .
با توجّه به اينكه «رجيم» واژه اى قرآنى است و خداوند آن را مكرراً در قرآن به كار برده است : «فَاِنَّكَ رَجيمٌ»، ³ احتمال دارد تفسير اين كلمه از سوى امام عليه السلام مربوط به آيات قرآن باشد.
7-1. كلينى از تعدادى از راويان شيعى از احمد بن محمد بن خالد روايت كرده كه عبدالعظيم حسنى گفته كه از امام هادى عليه السلام شنيده است كه ايشان در ضمن ايراد خطبه اى درباره اجل گفته است:
ثُمَّ إنَّ هذهِ الاُمورُ كلُّها بِيَدِ اللّهِ تَجرى إلى أسبابِها وَ مقاديرها فامرُ اللّهِ يَجرى إلى قَدَرِهِ وَ قَدَره يَجرى إلى أَجَلِهِ وَ أَجَلِهِ يَجرى إلى كِتابِهِ وَ لِكُلِّ أَجَلٍ كتاب ،

وى شيعه بوده، ولى تاريخ زندگى اش، گوياى سنى بودن او است. ¹
صدوق در روايت ديگرى به صورت تقطيع شده، دو قسمت از روايت پيش گفته را به اين شرح روايت كرده است. وى از محمد بن موسى بن متوكل نقل كرده كه گفت: على بن حسين سعد آبادى از طريق احمد بن محمد بن ابو عبدالله و او از طريق عبدالعظيم حسنى ما را خبردار كرد و عبدالعظيم حسنى از امام جواد عليه السلام نقل كرده است كه ايشان از پدرش و جدش نقل كرده كه امام كاظم عليه السلام گفته از حضرت صادق عليه السلام شنيدم كه مى گفت : قتل نفس از گناهان كبيره است، زيرا خداى متعال مى فرمايد :
«وَ مَن يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِداً فِيهَا وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذَاباً عَظِيماً» ؛ ² هركس مؤمنى را به عمد بكشد، مجازات او جهنم است. هميشه در آن خواهد ماند و خدا بر او خشم گرفته است و او را لعنت مى كند و برايش عذابى عظيم فراهم آورده است.» ³
و همين طور از محمد بن موسى بن متوكل و او از على بن حسين سعدآبادى نقل كرده از احمد بن محمد و او از عبدالعظيم حسنى روايت كرده است كه از امام جواد عليه السلام شنيده كه مى گفته: پدرش امام رضا عليه السلام از پدرش امام كاظم عليه السلام نقل كرده از امام صادق عليه السلام كه فرمود :
«قذفُ المحصَنات منَ الكبائر ؛ نسبت دادن فحشا به زنان پاك دامن، گناه بزرگى است» ، براى اينكه خداوند مى فرمايد:
«[الّذينَ يَرمُونَ المُحصَنات...] لُعِنُوا فِى الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظيمٌ» ؛ ⁴ كسانى كه به زنان پاك دامن كارهاى زشت نسبت مى دهند، در دنيا و