ما را فريفته، به جانب لامذهبى مى رانند و گمان مى رود كه عصر رياست روحانى و تاريخ انقراض دولت اسلام و انقلاب شريعت خيرالانام واقع بشود و چيزى نگذرد كه حرّيّت مطلقه، رواج و منكراتْ مجاز و مسكراتْ مباح و مخُدّراتْ مكشوف و شريعتْ منسوخ و قرآنْ مهجور بشود و اين سوء ذكر و عوارض عظيم در شرح احوال شماها ابدالدّهر باقى بماند. شما بهتر مى دانيد كه دين اسلام اكمل اديان و اتمّ شرايع است و اين دين، دنيا را به عدل و شورا گرفت. آيا چه افتاده است كه امروز بايد دستور عدل ما از پاريس برسد؟ و نسخه شوراى ما از انگليس بيايد؟ اگر اين سرّ سياسى را از دارالخلافه و غيرها استكشاف فرموديد كه در اين فتنه عُظما «برز الاسلام كلّه الى الكفر كلّه»، آن وقت داعيه اسلام را اجابت خواهيد كرد و به استغاثه ما لبيك خواهيد گفت.... ۱
آيه الله سيد حسن مدرس در پناه حضرت عبدالعظيم عليه السلام
دوران قاجاريه، به خصوص سالهاى آخر آن، از تلخ ترين دوران تاريخ ايران به شمار مى رود؛ به نحوى كه در هرج و مرج و بى قانونى و دخالت بيگانگان بى نظير است. در چنين شرايطى، صمصام السلطنه از مجلس شوراى ملى به عنوان نخست وزير رأى اعتماد گرفت. اما پس از مدت كوتاهى، بى لياقتى و ضعف شديد مديريتى او بر همگان روشن شد. آيه الله مدرس هنگامى كه ملاحظه كرد هيچ يك از تذكرات مشفقانه، تأثيرى ندارد، پيشنهاد تحصن در حرم حضرت عبدالعظيم را مطرح ساخت و خود، به همراه گروهى از مردم در اعتراض به صمصام السلطنه در حرم متحصن شدند. سرانجام، فشار مخالفان و نارضايتى عمومى، باعث سقوط كابينه صمصام السلطنه شد و وثوق الدوله به نخست وزيرى رسيد. ۲
