آوازه شيخ محمدتقى بافقى بالا مى گيرد و افرادى كه براى زيارت به شهررى مى رفتند، طالب ديدار ايشان نيز بودند. در آن زمان اين بيت رايج شده بود:

چه خوش بود به يك كرشمه دو ناززيارت حضرت عبدالعظيم و ديدار يار
شيخ محمدتقى علاوه بر شجاعت و شمّ سياسى، از قدرت عرفانى بالايى نيز برخوردار بود؛ به طورى كه كراماتى از ايشان نقل شده كه افراد به چشم خود ديده بودند.

آستان مقدس و جريان انقلاب اسلامى

شهررى، به يمن وجود حرم حضرت عبدالعظيم عليه السلام ، مردمى مذهبى و انقلابى را در دامن خود پرورانده و جوانانى پرشور را تربيت كرده است. امام خمينى قدس سرهدر آغاز درس حوزه در سيزده آذر 1341 ش، ضمن سخنان مشروحى درباره لزوم تداوم نهضت و ايستادگى در مقابل رژيم سفاك پهلوى از چند شهر ياد فرمود كه مردم آن به وى نامه نوشته و اعلام آمادگى كرده بودند؛ از جمله فرمود: «از رى نامه نوشته اند و پنج هزار كفن پوش اعلام آمادگى نموده اند». ^۱
اما ناگفته پيدا است كه حرم حضرت عبدالعظيم عليه السلام ، از همان نقطه آغاز نهضت اسلامى ايران به رهبرى امام خمينى قدس سره در پانزده خرداد، وعده گاه هميشگى اهل رى بود. در آن سال نيز، به مناسبت ماه محرم، مجالس متعدد عزادارى در جوار حضرت عبدالعظيم عليه السلام تشكيل شد و سخنرانان مشهور قم و تهران در شهررى منبر رفتند؛ از جمله در تكيه ابوالفضليان (اصناف خيابان حرم) آيه الله وحيد خراسانى (از مراجع تقليد كنونى) روزها منبر مى رفت. ايشان يك روز قبل از پانزده خرداد، ضمن سخنرانى خويش، اشاره مى كند كه به دليل آنكه تهديد شده بايد ديگر منبر نرود.

شيخ محمدتقى بافقى در جوار حضرت عبدالعظيم عليه السلام

ضديت با اسلام و استبداد و قلدرى، از ويژگيهاى دوران سياه حاكميت رضاخان است. در حكومت او، مبارزان و مجاهدان بسيارى به زندان افتادند و يا تبعيد شدند و حتى ناجوانمردانه به شهادت رسيدند. «كشف حجاب» تنها يكى از مصاديق بارز ضديت او با اسلام است كه با مخالفت علما و مردم مواجه شد. رضاخان كشف حجاب را از خانواده خود آغاز كرد؛ به طورى كه همسر او بدون حجاب در اجتماع ظاهر مى شد. از جمله يك بار، همسر رضاخان كه به بهانه تحويل سال به حرم حضرت معصومه عليهاالسلام آمده بود، بدون حجاب وارد صحن مى شود. عالم ربانى شيخ محمدتقى بافقى، با مشاهده اين وضع ابتدا پيغام مى دهد كه به او بگويند: «اگر مسلمان هستيد، چرا بى حجاب آمده ايد در حرم حضرت معصومه عليهاالسلام و اگر مسلمان نيستيد، چرا اينجا آمده ايد؟» .
اين پيغام كه در واقع، توصيه اى براى حفظ حجاب به شمار مى رفت، هيچ تأثيرى نمى گذارد. از اين رو، خود شيخ به سوى او حركت مى كند و از پوشش ناهنجار او انتقاد مى كند. اين انتقاد شجاعانه موجب مى شود كه خانواده رضاخان حرم را ترك كنند.
خبر به رضاخان مى رسد. فرداى آن روز رضاخان به قم مى آيد و شخصا شيخ را دستگير و در تهران زندان مى كند و پس از مدتى، او را مادام العمر به شهررى تبعيد مى نمايد.
شيخ، كه از هرگونه فعاليت سياسى منع شده و حتى يك مأمور امنيتى نيز بر او گمارده شده بود تا هميشه مراقب او باشد، در جوار حرم خانه اى را اختيار مى كند. طولى نمى كشد كه او نزد شيفتگان اسلام شناخته مى شود و افراد زيادى با او ارتباط برقرار مى كنند.