كه در خانه خود قدرت ندارند در ايام معظّمه بيايند و در جوار ايشان كنند .
البته اين قسم معصيت و تجرى را دو عقوبت است : يكى ارتكاب معصيت ، و ديگرى هتك حرمت از حضرت عبدالعظيم عليه السلام است ، و البته ثمره خدمت به دين خاتم النبيين صلى الله عليه و آله باعث ازدياد و تقويت دولت مى شود .
پس از حسن مواظبت جناب ايشان اين معصيت بلكه اغلب معاصى در اين زاويه ـ بحمد اللّه ـ معدوم است . بعلاوه در ساير اماكن مشرفه كه منتسب به زاويه مقدّسه است از قبيل امامزاده عبداللّه و بى بى زبيده و بى بى شهربانو و امامزاده ابوالحسن و ابن بابويه و ساير باغات و قهوه خانه هاى خارج بلده هم شرب خمر يا اقدام به ملاهى و مناهى براى احدى مقدور نيست .
ثمره سوم : در عدم سرقت و بيان مجملى از حسن تنظيم حضرت امير كبير آقاى نايب السطنه دام اقباله
بعضى از دزديها در دار الخلافه مى شد در زمان سابق كه اموال مسروقه را بعينها در حضرت عبدالعظيم مى يافتند . دزدها در طهران دزدى مى كردند و به آن زاويه مقدّسه مى آمدند و آنچه برده بودند در آنجا قسمت مى كردند ، و اگر اطلاعى از حالشان كارگذاران دولت مى يافتند ناچار در آن زاويه مشرفه متحصن مى شدند .
آيا خدا و رسول صلى الله عليه و آله و ائمه انام و علماء اعلام فرمودند كه قطّاع الطريق و خورندگان مال مسلمانان بجوار آن امامزاده معصوم بيايند و بست بنشينند و متحصن شوند ؟ ! و على رؤس الاشهاد اموال مردمان را قسمت نمايند و صاحبان آنها قدرت بر مطالبه و تقاص نداشته باشند !
جناب امين السلطان بعد از آنكه حكومت زاويه مقدّسه و توليت آستانه متبركه به ايشان واگذار شد :
