فخام برده مى شود ^۱ و در تعليم و تعلّم غافل و زاهل نيستند .
و خوب است اين چند بيت در مرثيه ^۲ مرحوم شيخ نوشته شود :

رزء عظيم به تستنزل العِبَروحادث جلّ فيه الخطب والعبر
ما فقد شيخ شيوخ المسلمين سوى انـهدام ركن عظيم ليس ينعمر
كلّ العلوم تناعيه وتنشدهلمّا قضى مهلاً يا ايّها البشر
شيخ الشيوخ ولا أوحشت من سكنولا عفا لك ربع انه الخضر
فُزتَ العُلى فى الورى علماً ومنقبةًسوى الذى لك عند اللّه مدّخر
ابشر بروح وريحان و دار رضىورحمة وصفاء ما له كدر
يثنى عليك جميع الخلق قاطبةاذ الثناء على لهذا المعتبر^۳

الاسعد ، الشيخ محمّد ، زاد اللّه فضله وكثَّر فى علماء الفرقه الناجية مثلَه .
الحق لسان عبد ذليل از تقرير اوصاف حسنه ايشان كليل است ، بلكه بيان قلم از تحرير اوصاف ايشان اظهار عجز و تقصير مى نمايد ؛ از آنكه خدمات شايسته مرحوم شيخ اجل را آن جناب كامل اكمل تكميل فرمودند ، و بر اسلام و اسلاميان و دولت و ملّت حقوق عظيمه دارند .
و بحمد اللّه تعالى به شخص شريف شيخ هر يك از اهالى عرب و عجم ارادت مخلصانه مى ورزند ، و اعيان ملّت و اشراف دولت هم توجّهات دوستانه اظهار مى نمايند .
و از سن شريف آن مرحوم شصت سال از قرار تقرير جناب شيخ دام مجده علاوه گذشت و در بلده كاظمين عليهماالسلام در روز بيست و سوّم ماه رمضان به تاريخ كلمه « غفور » محرم حرم حق گرديد ، مرغ روحش از قفس تن به شاخسار جنان طيران فرمود .

هستى طمع مدار كه بى داغ نيستىكس در نيامده است به دروازه جهان
امن از جهان مجوى كه مير اجل در اوهرگز نداده است كسى را به جان امان
پس خاصه و عامه ، سنى و شيعه ، عرب و عجم بر فوت آن شيخ معظم افسرده خاطر و حسرت خوردند و با كمال تعظيم و تكريم جنازه اش را به كربلاى معلّى نقل كرده ، و در حجره اى از حجرات بالاى سر متّصل به باب جديد سلطانى در مقبره اى كه مشحون از تربت زكيّه حسينيّه بود و در زمان حيات خويش تهيّه نمود مدفون گرديد .
و اولاد امجاد آن مرحوم غير از دو دختر از ذكور پنج تند : دو تن بالغ و مراهقند و بر مقدمات علميّه از نحو و صرف و ادب شايق ، و سه تن از ايشان بر حسب استعداد فطرى و ذكاوت جبلى نشانه هاى پدرند و هر يك به سليقه اى در طريقه اى از علم و فضل و هنر اجلاء شيوخند و اخلاء نفوس .
بحمد اللّه تعالى در نجف اشرف و كربلاى معلى اسامى ايشان در تعداد علماء و فضلاء