ديده اند و بيان فرموده اند : بر حسب وعده اى كه داده شد كرامتى از حضرت عبدالعظيم در اين روح و ريحان مى نويسد و به همان كرامت اقتصار مى كند :
چون جناب مستطاب مدقق محدق خاتِم الاكملة وخاتَم الاَنملة ، مغنى اللبيب ، الكامل الاريب ، تبصرة العوالم و تذكرة المعالم ، ملاّ محمّد مهدى عبدرب آبادى دام فضله آن كرامت را به عباراتى نغز و بياناتى ظريف موشّح فرمود و عقائل كلمات نفيسه را در آن تشكيل كرده زينت داد و به جهت داعى عاصى فرستاد ؛ از آنكه داعى جناب مشار اليه را حاوى فنون ادب و جامع طرائف عرب مى داند بعباراتها آن را مى نگارند ، و خود به نحو اجمال به فارسى ترجمه مى نمايد .
بسمه تعالى
من كراماته عليه السلام التى ظهرت فى زماننا ما حدّثني به العالم الاجل الفقيه الافضل النحرير المحقق المتكلّم المتشدّق واحد الدّهر ومجتهد العصر الاستاد الممجد جمال الدّين محمّد خلف العلاّمة الاعظم اوحد فقهاء العالم مجدد الاحكام حجة الاسلام الحاج مولى اسداللّه ـ قدّس اللّه وسقى ثراه ـ .
وهو ـ أناله اللّه آمله ونسى آجله ـ ممن اجتمعت عصابة معاصرينا على تصديق ما يخبر به ، فإنه ثقةٌ ثبتٌ ديّنٌ امينٌ عدلٌ صدوقٌ بالاجماع .
ولعلّه ما اقلّت الغبراء وما اظلّت الجرباء فى تلك الحقبة العاقبة على ذى لهجة اصدق منه .
كيف لا وهو سليلُ حُماة الدين وبقيةُ بيت العلم ، ومساعيه فى وجوه الارشاد لا تُجْحد ، وشقاقه على ذرى الاعواد لا تُنْكر ، فلو انّ مشتاقاً تكلّف فوق ما فى وُسعه لمشى اليه المِنبَر .
قال فى ليلة الأربعاء لسبع خلون من صفر سنة سبع وتسعين بعد المأتين والالف فى دارلمستوفى الحاذق المنشئ المفلق باقعه كتبة ^۱ الديوان الآميرزا حبيب اللّه خان مشرف جرائد قاجار ـ ما حار عزّه بعد ما كار ـ : انّه كان بالشّق الايمن من مقاديم رأسى سلعة غدديّة تقارب مقدار

نشسته بودند از خواب بيدار شدم .
محمد على بن مرحوم شاهزاده خسرو ميرزا
اين بود مضمون خواب كه از صورت خط خودشان نقل كردم .
و ابتداء داعى عرض كردم اين خواب مؤيّد تعبير منام سابق است ؛ از آنكه حقايق قرآنيه و دقايق فرقانيه نورانيه ظهور و بروز و نشرش از اهل علم و حمله قرآن است ؛ از آنكه قرآن مجمل است و صامت ، مبيّن آن حجّه اللّه ناطق امام عصر عليه السلام است و علماء كه نوّاب شرع انورند هر آنچه مى گويند و خبر مى دهند از ايشان است در صورتى كه علماء اعلام بر آنچه مى خوانند مواظبت نمايند و عمل كنند چون مقصود شارع به عمل آمده است بر روحانيّت و نورانيّت و صفاء بواطن و نفوس ايشان افزوده مى شود ، بلكه با قرآن كه اقوى تَرَكَه و مخلّفه حضرت ختمى مآب صلى الله عليه و آله وسلماست و حبل اللّه الاكبر متحد مى گردند ، و ظهور انوار و آثار اين دو آيت عظمى زمان تطابق و تقابل با يكديگر است مانند مُظهِر و مُظْهَر .
بعبارة اخرى : هر قدر حقيقت عالم اصفى و ازكى شد اشراقات كلمات نورانيّه الهيّه در او بيشتر است بمانند جامه اى كه رنگرز از اوساخ او را بشويد آنگاه در خم زند ، البته لون و صفاء او بعد از رفع موانع و اوساخ بهتر و خوبتر خواهد شد .
بناءً على ذلك اسلام قوام و قيامش به دو چيز است : يكى قرآن و ديگرى وجود مبارك عالِم عامل . هر قدر شخص عالِم بر احكام قرآنيه عمل نمود انوار وجوديه اش زيادتر بر سائرين تابنده مى شود ، پس مردمان بيشتر هدايت مى يابند ؛ از آنكه نظر خلق از خواص و عوام به عالِم است و مقام وى هم در تلو قرآن است .

از كرامات حضرت عبدالعظيم عليه السلام كه در اين زمان روى داده

در كرامات حضرت عبدالعظيم است كه جناب آقا جمال بروجردى امام جماعت