از اوست اين بيت:
دست رقيب داشت بدست آن نگار مستخندان ز من گذشت و مرا گريه داد دست۱
2. نيز در تحفه سامى است:
امير عنايت اللّه متولى مزار امامزاده عالى مقدار سيد عبدالعظيم است (يعنى در زمان تأليف كتاب تحفه سامى) كه در شهر رى است، پيش از توليت شعر مى گفت. اين رباعى از اوست:
اى دل طلب وصال جانان نكنىتا محنت هجر بر خود آسان نكنى
تا پا ننهى ز ورطه عقل برونسرمنزل خويش كوى جانان نكنى۲
در تحفه سامى از امير سيد فرزند امير نوراللّه (برادر سيد عنايت اللّه ) و امير شاه فرزند سيد عنايت اللّه نام مى برد بدون اينكه از متولى بودن آنان يادى كند. ۳
همچنين از سيد عليشاه و برادرش امير هدايت اللّه نام مى برد بدون اينكه از متولى بودن و يا منسوب بودن يا سيد عنايت اللّه يادى كند. فقط در ذيل امير هدايت اللّه مى نويسد:
از سادات آنجا (رى) است و در تقوا و صلاح از عزيزان ديگر به است و گاهى در شعر ميل مى كند و تخلّصش «عظيم» است.