۵۲.امام باقر عليه السلام ـ در تفسير آيات سوره «هل أتى» ـ :« «و خوردنى را ، با وجود دوست داشتن آن ، اطعام مى كنند» ، يعنى با وجود ميل و علاقه خودشان به آن غذا ، آن را به «بينوايى» از بينوايان مسلمان و «يتيمى» از يتيمان مسلمان و «اسيرى» از اسيران مشرك ، ايثار مى كنند ، و چون خوراكشان بدهند ، مى گويند : «جز اين نيست كه ما ، شما را فقط براى خدا اطعام مى كنيم و از شما هيچ پاداشى و يا سپاسى نمى خواهيم» » .
امام عليه السلام فرمود : «به خدا سوگند ، آنان ، اين سخن را به اطعام شدگان اظهار نداشتند ، بلكه در دلشان نهفته داشتند ؛ و خداوند ، از ضمير ايشان خبر داد كه اينان [در دل] مى گويند : ما از شما پاداشى كه اين كارِ ما را جبران كنيد و يا سپاسى كه ما را به خاطر اين كارمان بستاييد ، نمى خواهيم ؛ بلكه تنها براى خدا و براى كسب ثواب او ، شما را اطعام مى كنيم» .
۵۳.الكافى ـ به نقل از على بن اسباط ، از يكى از يارانش ـ :امام باقر عليه السلام فرمود : «نگهدارى عمل ، دشوارتر از انجام دادن آن است» .
راوى گفت : نگهدارى عمل چيست؟
فرمود : «انسان به خاطر خداى يگانه بى انباز ، كمكى مى كند يا انفاقى مى كند و اين كار ، براى او صدقه پنهانى نوشته مى شود . سپس ، شخص ، آن را به زبان مى آورد و در اين هنگام ، عملش [به عنوان صدقه پنهانى] پاك مى شود و برايش صدقه آشكارا مى نويسند . دوباره ، آن را به زبان مى آورد و اين بار ، [نوشته قبلى هم ]پاك مى شود و برايش صدقه ريايى ثبت مى شود» .
4 / 2
دوست داشتن آنچه ايثار شده
قرآن
«و خوردنى را با وجود دوست داشتن آن ، اطعام مى كنند» .
