۷۰.امام كاظم عليه السلام ـ در دعاى روز مباهله ـ :بارخدايا! بر محمّد و بر برادر و همتاى او امير مؤمنان ، درود فرست! ... آن امامى كه در روز عقد اخوّت ، به برادرىِ پيامبر صلى الله عليه و آله ، ويژه گشت و با وجود رنج گرسنگى ، غذاى خود را ايثار كرد ، و كسى كه در سوره «هل أتى» ۱ اين كار او ، مورد قدردانى خدا قرار گرفت.
۷۱.المناقب ـ به نقل از ابن عبّاس ، درباره آيه شريف :«و خوراك را با وجود دوست داشتن آن ، ... مى خورانند ...» ـ : اين آيه ، درباره على بن ابى طالب عليه السلام و فاطمه ، دختر پيامبر خدا ، نازل شد.
۷۲.الكشّاف ـ به نقل از ابن عبّاس ـ :حسن و حسين عليهماالسلام ، بيمار شدند . پيامبر خدا ، با عدّه اى از مسلمانان به عيادت آن دو رفتند و [به على عليه السلام ] گفتند : اى ابا الحسن! كاش براى شفاى فرزندت نذرى مى كردى . على و فاطمه عليهماالسلامو فضّه ، كنيز ايشان ، نذر كردند كه اگر آن دو بهبود يابند ، سه روز روزه بگيرند.
حسن و حسين عليهماالسلام شفا يافتند ؛ ولى آنان ، چيزى [براى خوردن] نداشتند . پس ، على عليه السلام ، سه پيمانه جو از شمعون خيبرى يهودى قرض گرفت . فاطمه عليهاالسلام ، يك پيمانه آن را آرد كرد و پنج قرص نان ، به تعداد افراد خانواده شان پخت . آنها را در برابر خويش نهادند تا افطار كنند كه سائلى آمد و گفت : سلام بر شما ، اى اهل بيت محمّد! مستمندى مسلمانم . مرا خوراكى دهيد . خداوند ، شما را از سفره هاى بهشت ، اطعام كند!
پس ، او را بر خود ترجيح دادند و آن شب ، جز آب ، چيزى نچشيدند و روز بعد را روزه گرفتند .
چون شب شد ، غذا را در برابر خود نهادند . يتيمى آمد و اين بار نيز او را بر خويشتن ، مقدّم داشتند . شب سوم ، اسيرى آمد و باز ، او را بر خود ، ترجيح دادند.
چون صبح شد ، على عليه السلام ، دست حسن و حسين عليهماالسلام را گرفت و به سوى پيامبر خدا رفتند . چون پيامبر صلى الله عليه و آله آنها را ديد كه از شدّت گرسنگى ، مانند جوجه مى لرزند ، فرمود : «چه گران است بر من اين وضعى كه در شما مى بينم» . از جا برخاست و با آنان [به طرف خانه فاطمه عليهاالسلام] رفت . فاطمه عليهاالسلام را در محرابش ديد ، در حالى كه شكمش [از شدّت گرسنگى] به پشتش چسبيده و چشمانش گود افتاده بود . پيامبر صلى الله عليه و آله ، از ديدن اين صحنه ، ناراحت شد.
در اين هنگام ، جبرئيل عليه السلام نازل شد و گفت : اين [سوره] را بگير ، اى محمّد! خداوند ، درباره خانواده ات به تو تبريك مى گويد! و سوره ۲ را بر او قرائت كرد.
