5 / 3
انصار ۱
قرآن
«و كسانى كه قبل از ايشان (مهاجران)در سراى (مدينه) جاى گرفته و ايمان آورده اند، هر كس را كه به سوى آنان مهاجرت كرده ، دوست دارند و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است ، در دل هايشان حسدى نمى يابند،و [ديگران را ]بر خويشتن مقدّم مى دارند،هر چند خودشان نيازمند باشند . و آنها كه از آزمندىِ نفس خود ، مصون بمانند ، آنان ، همان رستگاران اند» .
حديث
۸۴.امام صادق عليه السلام ـ بخشى از نامه ايشان درباره غنايم و وجوب خمس ـ :... سپس ، انصار را ستود و از نيكوكارى و محبّت ايشان به مهاجران ، ياد كرد و اين كه درباره آنان ، ايثار كردند و نسبت به آنچه به آنها (يعنى مهاجران) داده شده بود و به ايشان نصيبى نرسيده بود ، در خويشتن ، احساس نيازمندى (يعنى رشك) نكردند . خداوند ، از ايشان به نيكى ياد كرد و فرمود : «و كسانى كه قبل از ايشان (مهاجران) در سراى (مدينه) جاى گرفتند و ايمان آوردند ، كسانى را كه به سوى آنان مهاجرت كردند ، دوست دارند و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است ، در دل هايشان حسدى نمى يابند . و [ديگران را] بر خويشتن مقدّم مى دارند ، هر چند خودشان نيازمند باشند . و آنها كه از آزمندى نفس خويش ، مصون بمانند ، آنان ، همان رستگاران اند» .
۸۵.تاريخ المدينة ـ به نقل از مالك بن انس ـ :چون مهاجران در مدينه بر انصار وارد شدند ، پيامبر خدا به ايشان فرمود : «با كسانى كه بر شما وارد شده اند ، قسمت كنيد» .
انصار گفتند : اطاعت ، اى پيامبر خدا! خرما[ى خود ]را با آنها تقسيم مى كنيم.
فرمود : «غير خرما را چه؟» .
گفتند : چه چيز؟
فرمود : «مخارج آنها را تأمين كنيد و خرما را تقسيم نماييد» .
گفتند : چشم! اطاعت مى شود.
بدين ترتيب ، انصار ، خرجىِ مهاجران را تأمين و خرما[ى خود] را با آنها تقسيم مى كردند.
