۱۰۵.امام على عليه السلام :من با اين جامه و اين اثاث و اين ماده اُشترم به شهر شما آمدم و اگر با غير آنچه آمده ام ، از شهر شما رفتم ، از خيانتكاران خواهم بود.

۱۰۶.الغارات ـ در يادكرد از سيره على عليه السلام ـ :گفته اند كه آن بزرگوار ، دستش را بر روى شكم خود مى نهاد و مى فرمود : «سوگند به آن كه دانه را شكافت و جاندار را آفريد ، آنچه در اين شكم است ، كمترين [لقمه] خيانت را در بر ندارد و گرسنه از آن (دنيا) خارج مى شوم (گرسنگى مى كشم ؛ ولى حرامى را به معده خود ، راه نمى دهم)» .

۱۰۷.فضائل الصحابة ـ به نقل از ابن عبّاس ـ :در روز جنگ جمل ، على عليه السلام مرا سوى طلحه و زبير فرستاد و فرمود : «به آن دو بگو : برادرتان به شما سلام مى رساند و مى گويد : آيا از من انحراف و ستمى در حكومت (/قضاوت) ، يا انحصارطلبى (/ امتيازخواهى)اى در فى ء ، يا در چيزهاى ديگر ديده ايد؟» .
زبير گفت : نه ، هيچ يك از اينها را از او نديده ايم ؛ امّا ترس و طمع بسيار ، دست به دست هم داده اند. ^۱

۱۰۵.الإمام عليّ عليه السلام :دَخَلتُ بِلادَكُم بِأَشمالي ^۱ هذِهِ وَرحلَتي وراحِلَتي ^۲ ها هِيَ ، فَإِن أنَا خَرَجتُ مِن بِلادِكُم بِغَيرِ ما دَخَلتُ ، فَإِنَّني مِنَ الخائِنينَ. ^۳

۱۰۶.الغارات ـ في ذِكرِ سيرَةِ عَلِيٍّ عليه السلام ـ :زَعَموا أنَّهُ كانَ يَقولُ ويَضَعُ يَدَهُ عَلى بَطنِهِ ـ : وَالَّذي فَلَقَ الحَبَّةَ وبَرَأَ النَّسَمَةَ ، لا تَنطَوي ثَميلَتي ^۴ عَلى قِلَّةٍ مِن خِيانَةٍ ، ولَأَخرُجَنَّ مِنها خَميصا ^۵ . ^۶

۱۰۷.فضائل الصحابة عن ابن عبّاس :أرسَلَني عَلِيٌّ عليه السلام إلى طَلحَةَ وَالزُّبَيرِ يَومَ الجَمَلِ ، قالَ : فَقُلتُ لَهُما : إنَّ أخاكُما يُقرِئُكُمَا السَّلامَ ويَقولُ لَكُما : هَل وَجَدتُما ^۷ عَلَيَّ في حَيفٍ ^۸ في حُكمٍ ، أو فِي استِئثارِ فَيءٍ ^۹ ، أو في كَذا ؟
قالَ : فَقالَ الزُّبَيرُ : ولا في واحِدَةٍ مِنها ، ولكِن مَعَ الخَوفِ شِدَّةُ المَطامِعِ. ^۱۰