۱۳۲.امام صادق عليه السلام :امير مؤمنان على عليه السلام رفت و خودش را اجير كرد كه در مقابل كشيدن هر سطل آب ، يك دانه خرما بگيرد و نوع خرما را خودش انتخاب كند . پس ، بدين وسيله مقدارى خرما فراهم آورد و آنها را براى پيامبر صلى الله عليه و آله برد .
عبد الرحمان بن عوف كه جلوى در [ ـِ خانه پيامبر خدا] ايستاده بود ، بر وى خرده گرفت . پس ، اين آياتْ نازل شد : «آنان كه بر مؤمنانى كه صدقه داوطلبانه مى دهند ، خرده مى گيرند» تا «براى آنان ، آمرزش بخواهى يا برايِشان آمرزش نخواهى ، [يكسان است ، و حتّى] اگر هفتاد بار برايِشان آمرزش بخواهى ، هرگز خدا آنان را نخواهد آمرزيد» . ^۱

۱۳۳.عوالى اللآلى :در حديث آمده است كه على عليه السلام خود را اجير يك نفر يهودى كرد كه برايش آب بكشد و در مقابل هر دلو آب ، يك دانه خرما بستاند . او خرماها را جمع كرد و براى پيامبر صلى الله عليه و آله برد و پيامبر صلى الله عليه و آله از آن خرماها تناول فرمود.

۱۳۲.الإمام الصادق عليه السلام :ذَهَبَ عَلِيٌّ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام فَآجَرَ نَفسَهُ عَلى أن يَستَقِيَ كُلَّ دَلوٍ بِتَمرَةٍ يَختارُها ، فَجَمَعَ تَمرا فَأَتى بِهِ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله وعَبدُ الرَّحمنِ بنِ عَوفٍ عَلَى البابِ ، فَلَمَزَهُ ـ أي وَقَعَ فيهِ ـ فَاُنزِلَت هذِهِ الآيَةُ : «الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِى الصَّدَقَـتِ» إلى قَولِهِ : «اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لاَ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ»^۱ . ^۲

۱۳۳.عوالي اللآلي :فِي الحَديثِ أنَّ عَلِيّا عليه السلام آجَرَ نَفسَهُ مِن يَهودِيٍّ لِيَستَقِيَ الماءَ كُلَّ دَلوٍ بِتَمرَةٍ ، وجَمَعَ التَّمَراتِ وحَمَلَهُ إلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله فَأَكَلَ مِنهُ. ^۳