۱۵۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند فرمود : «سه كس است كه در روز قيامت ، من [ ، خود، ]طرف دعواى آنان هستم : مردى كه به نام من امانى بدهد و سپس آن را بشكند ، مردى كه [انسانِ] آزادى را بفروشد و بهاى آن را بخورد ، و مردى كه اجيرى را به خدمت بگيرد و از او كاملاً كار بكشد و مزدش را ندهد» .

۱۵۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ـ كه از فاصله پانصد سال راه به مشام مى رسد ـهر كس در دادن مزد كارگر به ستم روا دارد ، خداوند ، عمل او را باطل مى سازد و بوى بهشت را ، بر وى حرام مى گرداند.

۱۵۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ خطاب به على عليه السلام ، پس از آن كه اين آيه بر ايشان نازل شد :«بگو : من براى اين رسالت ، از شما مزدى نمى خواهم ، مگر دوستى در حقّ خويشاوندان» ـ : بر منبر برو و مردم را فرا بخوان و سپس بگو : اى مردم! هر كس مزد اجيرى را كم بدهد ، جايگاهش آتش باد!

۱۵۳.عنه صلى الله عليه و آله :قالَ اللّهُ : ثَلاثَةٌ أنَا خَصمُهُم يَومَ القِيامَةِ : رَجُلٌ أعطى بي ^۱ ثُمَّ غَـدَرَ ، ورَجُلٌ باعَ حُرّا فَأَكَلَ ثَمَنَهُ ، ورَجُـلٌ استَأجَرَ أجيرا فَاستَوفى مِنهُ ولَم يُعطِ أجرَهُ. ^۲

۱۵۴.عنه صلى الله عليه و آله :مَن ظَلَمَ أجيرا أجرَهُ أحبَطَ اللّهُ عَمَلَهُ وحَرَّمَ عَلَيهِ ريحَ الجَنَّةِ ، وإنَّ ريحَها لَيوجَدُ مِن مَسيرَةِ خَمسِمِئَةِ عامٍ. ^۳

۱۵۵.عنه صلى الله عليه و آله ـ لِعَلِيٍّ عليه السلام بَعدَما نَزَلَت عَلَيهِ :«قُل لاَّ أَسْـئلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبَى»^۴ ـ : اِصعَدِ المِنبَرَ وَادعُ النّاسَ إلَيكَ ، ثُمَّ قُل : أيُّهَا النّاسُ ، مَنِ انتَقَصَ أجيرا أجرَهُ فَليَتَبَوَّأ مَقعَدَهُ [ مِنَ ] ^۵ النّارِ. ^۶

راجع :
الأمالي للمفيد : ص 351 ح 3 ،
و الأماليللطوسي : ص 122 ح 191 ،
و طُرَف من الأنباء والمناقب : ص 185 الرقم 25 ،
و بحار الأنوار : ج 22 ص 489 ح 34 .