۲۹۰.امام على عليه السلام ـ در حديث معراج ـ :خداوند عز و جل فرمود : « ... اى احمد! همانا اهل آخرت ، از آن هنگام كه پروردگارشان را شناختند ، غذايى خوش از گلويشان پايين نرفت و از آن هنگام كه گناهانشان را شناختند ، هيچ مصيبتى آنان را به خود مشغول نساخت . بر گناهان خويش مى گريند ، نفْس هايشان را به رنج مى افكنند و آنها را آسوده نمى گذارند . آسايش اهل بهشت ، در مردن است و آخرت ، آسايشگاه عبادت پيشگان است . مونس آنان ، اشك هايشان است كه بر گونه هايشان سرازير مى شود ، و همنشينى آنان ، با فرشتگانى است كه در راست و چپ آنان قرار گرفته اند، و راز و نيازشان با خداوند شكوهمندى است كه بر فراز عرشِ خويش است» .
2 / 4
زنهاردهى از بى توجّهى به آخرت
۲۹۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همانا خداوند ، انسان هاى تندخوى گردن كلفت بى خير را كه در بازارها هياهو به راه مى اندازند و در شب ، مُردار و در روز ، الاغ و در كار دنيا دانا و در كار آخرت ، نادان اند ، دشمن مى دارد.
