۳۰۴.امام على عليه السلام :روزگار ، سه روز است و تو در ميانه آنهايى :
ديروزى كه با هر آنچه در آن بود ، گذشت و هرگز برنمى گردد . پس ، اگر در آن نيكى انجام داده اى ، از رفتنش اندوهى ندارى و از آمدنش خوش حال گشته اى ، و اگر در آن [در انجام دادن اعمال نيك] كوتاهى كرده اى ، از رفتنش و كوتاهى كردنت در آن ، سخت افسوس مى خورى .
و تو ، در امروزى كه در آن به سر مى برى ، از فردايش خبر ندارى ، و نمى دانى ، كه شايد به آن نرسى و اگر هم برسى ، شايد در آن ، همان گونه كوتاهى ورزى كه در ديروزِ گذشته كوتاهى كرده اى .
پس ، از آن سه روز ، يكى ، روزى است كه گذشته است و تو در آن ، كوتاهى ورزيده اى ، و ديگرى ، روزى است كه چشم به راهش هستى و يقين ندارى كه در آن ، كوتاهى نمى كنى . تنها روز تو ، آن روزى است كه تو در آن به سر مى برى ، و تو را سِزَد كه در كوتاهى كردن ديروزِ از دست رفته ات بينديشى و فكر كنى كه چه كارهاى نيكى را از دست داده اى و در صدد كسب آنها برنيامده اى و چه بدى ها و گناهانى كه در انجام دادنشان كوتاهى نكرده اى . و تو ، با اين حال ، با فردايى روبه رو هستى كه مطمئن نيستى بِدان مى رسى ، و يقين ندارى كه در آن ، كار نيكى (ثوابى) كسب مى كنى و يا از بدى (گناهى) تباه كننده[ى اعمال نيك] باز مى ايستى .
بنا بر اين ، حالتِ تو نسبت به روزى كه پيش رو دارى ، همانند روزى است كه پشت سر گذاشته اى . پس ، همانند كسى عمل كن كه از روزها اميدى ندارد ، مگر به همان روز و شبى كه در آن به سر مى برد . پس ، عمل كن يا وا گذار ، و خدا بر اين كار ، ياور است.

۳۰۴.عنه عليه السلام :إنَّمَا الدَّهرُ ثَلاثَةُ أيّامٍ أنتَ فيما بَينَهُنَّ :
مَضى أمسِ بِما فيهِ فَلا يَرجِعُ أبَدا ؛ فَإِن كُنتَ عَمِلتَ فيهِ خَيرا لَم تَحزَن لِذَهابِهِ وفَرِحتَ بِمَا استَقبَلتَهُ مِنهُ ، وإن كُنتَ قَد فَرَّطتَ فيهِ فَحَسرَتُكَ شَديدَةٌ لِذَهابِهِ وتَفريطِكَ فيهِ . وأنتَ في يَومِكَ الَّذي أصبَحتَ فيهِ مِن غَدٍ في غِرَّةٍ ^۱ ولا تَدري لَعَلَّكَ لاتَبلُغُهُ ، وإن بَلَغتَهُ لَعَلَّ حَظَّكَ فيهِ فِي التَّفريطِ مِثلُ حَظِّكَ فِي الأَمسِ الماضي عَنكَ .
فَيَومٌ مِنَ الثَّلاثَةِ قَد مَضى أنتَ فيهِ مُفَرِّطٌ ، ويَومٌ تَنتَظِرُهُ لَستَ أنتَ مِنهُ عَلى يَقينٍ مِن تَركِ التَّفريطِ ، وإنَّما هُوَ يَومُكَ الَّذي أصبَحتَ فيهِ ، وقَد يَنبَغي لَكَ إن عَقَلتَ وفَكَّرتَ فيما فَرَّطتَ فِي الأَمسِ الماضي مِمّا فاتَكَ فيهِ مِن حَسَناتٍ ألاّ تَكونَ اكتَسَبتَها ومِن سَيِّئاتٍ ألاّ تَكونَ أقصَرتَ عَنها ، وأنتَ مَعَ هذا مَعَ استِقبالِ غَدٍ عَلى غَيرِ ثِقَةٍ مِن أن تَبلُغَهُ وعَلى غَيرِ يَقينٍ مِن اكتِسابِ حَسَنَةٍ أو مُرتَدَعٍ عَن سَيِّئَةٍ مُحبِطَةٍ ^۲ ، فَأَنتَ مِن يَومِكَ الَّذي تَستَقبِلُ عَلى مِثلِ يَومِكَ الَّذي استَدبَرتَ .
فَاعمَل عَمَلَ رَجُلٍ لَيسَ يَأمُلُ مِنَ الأَيّامِ إلاّ يَومَهُ الَّذي أصبَحَ فيهِ ولَيلَتَهُ ، فَاعمَل أو دَع وَاللّهُ المُعينُ عَلى ذلِكَ. ^۳