۳۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه همّ و غمش را يكسره همّ و غم آخرتش قرار دهد ، خداوند او را از همّ و غم دنيايش مى رهاند ؛ و كسى كه همه همّ و غمش ، امور دنيا باشد ، خداوند عز و جل باك ندارد كه او در كدام درّه از درّه هاى دنيا به هلاكت درمى افتد.
۳۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه شب و روز ، بزرگ ترين همّ و غمش آخرت باشد ، خداوند دلش را بى نياز مى گرداند و كارش را سامان مى بخشد و از دنيا نمى رود تا آن كه روزى اش را كامل دريافت كند.
۳۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :تا مى توانيد ، خويشتن را از همّ و غم دنيا فارغ گردانيد ؛ زيرا هر كس كه دنيا بزرگ ترين همّ و غم او باشد ، خداوند زندگى اش را نابسامان مى سازد و فقر را پيش چشم او قرار مى دهد ؛ و هر كس كه آخرت ، بزرگ ترين همّ و غم او باشد ، خداوند امورش را سر و سامان مى دهد و دلش را بى نياز مى گرداند.
۳۳۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده اگر همّ و غمش آخرت باشد ، خداوند زندگى اش را براى او سامان مى بخشد و بى نيازى اش را در دلش قرار مى دهد ؛ و اگر همّ و غمش دنيا باشد ، خداوند زندگى اش را براى او پريشان و پُرمشغله مى سازد و فقر را پيش چشم او قرار مى دهد . در نتيجه ، شب و روزش را جز با نيازمندى سپرى نمى كند (هميشه احساس فقر مى نمايد) .
