«كسانى كه زندگى دنيا و زيور آن را بخواهند ، [جزاى] كارهايشان را در آن به طور كامل به آنها مى دهيم و به آنان در آن جا كم داده نخواهد شد . اينان ، كسانى هستند كه در آخرت ، جز آتش برايشان نخواهد بود و آنچه در آن جا (دنيا) كرده اند ، به هدر رفته و آنچه انجام مى داده اند ، باطل گرديده است» .
حديث
۴۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در سفارش هايش به ابن مسعود ـ :اى پسر مسعود! ... در نهان و آشكار از خدا بترس ... ؛ زيرا كه خداى متعال مى فرمايد : «و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد ، دو بهشت است» و با در پيش گرفتن لذّات و شهوات ، زندگى دنيا را بر آخرت برمگزين ؛ زيرا كه خداى متعال در كتابش مى فرمايد : «و امّا هر كه طغيان كرد ، و زندگى دنيوى را برگزيد ، پس ، جايگاه او همان آتش است» . مقصود ، دنياى لعنت شده است . هر آنچه در دنياست ، لعنت شده است ، مگر آنچه براى خدا باشد.
۴۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ خطاب به على عليه السلام ـ :اى على ! هر كس دنيا و آخرت برايش پيش آيد (بر سر دو راهىِ دنيا و آخرت قرار گيرد) و آخرت را برگزيند و دنيا را وا نهد ، بهشت ، از آنِ اوست ؛ و هر كس ، از روى سبك شمردن آخرتش ، دنيا را برگيرد ، آتش ، از آنِ اوست .
۴۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بدانيد كه هر كس ، امرى دنيوى و اخروى برايش پيش آيد و او دنيا را بر آخرت برگزيند ، روز قيامت در حالى خداوند را ملاقات مى كند كه براى وى حسنه اى نيست كه به واسطه آن ، خود را از آتش نگه بدارد ؛ و هر كس آخرت را بر دنيا برگزيند و دنيا را وا گذارَد ، خداوند از او خشنود مى گردد و اعمال بدش را مى آمرزد.
۴۳۹.امام على عليه السلام :فزونى دنيا ، آخرت را تباه مى كند.
