۴۴۰.امام على عليه السلام :كسى كه به دنيا رضايت بدهد ، آخرت از دستش مى رود.
۴۴۱.امام على عليه السلام :كسى كه دنيا مقصود او باشد ، به آخرت دست نمى يابد.
۴۴۲.امام على عليه السلام :آنچه بر دنيا بيفزايد ، از آخرت مى كاهد .
۴۴۳.امام على عليه السلام :شيرينى دنيا ، موجب تلخى آخرت و بدىِ عاقبت مى شود.
۴۴۴.امام على عليه السلام :كسى كه اين جهان ، بيشتر مالك او باشد تا آن جهان ، و امور دنيا بر او چيره تر باشد تا امور آخرت ، هر آينه پايدار را به ناپايدار فروخته و جاويدان را با نيست شونده عوض كرده و خويشتن را به هلاكت در افكنده و به دگرگون شونده از ميان رونده رضايت داده و از راه روشن ، به در گشته است.
۴۴۵.امام على عليه السلام :هر كس بنده دنيا شود و آن را بر آخرت برگزيند ، عاقبت [و مَعاد خويش] را ناگوار كرده است.
۴۴۶.امام زين العابدين عليه السلام :هرگز مردمى دنيا را بر آخرت ترجيح ندادند ، مگر آن كه بازگشتگاه و عاقبتشان بد شد.
