۴۵۶.امام على عليه السلام ـ در توصيف تقواپيشگان ـ :چند روزى كوتاه ، شكيبايى كردند و در پى آن ، به آسايش طولانى دست يافتند ؛ سودايى سودآور كه پروردگارشان برايشان فراهم آورد.

۴۵۷.امام على عليه السلام :چيزى چون بهشت نديدم كه طالب آن خفته باشد ؛ و چيزى همانند آتش نديدم كه گريزانِ از آن ، در خواب رفته باشد ؛ و سود بَرنده تر از كسى نديدم كه براى روزى ، كسب كند كه در آن روز ، اندوخته ها اندوخته مى شود و نهان ها آشكار مى گردد.

۴۵۸.امام على عليه السلام :آنچه را كه از بين مى رود ، به آنچه مى ماند ، بفروشيد و سختى و رنج دنيا را با ناز و نعمت آخرت ، عوض كنيد.

۴۵۹.امام على عليه السلام :از كسانى باشيد كه دانست كه دنيا فانى است و بِدان زُهد ورزيد ، و دريافت كه آخرت ، باقى است و براى آن كار كرد.

۴۶۰.امام على عليه السلام :بدانيد كه آنچه از دنيا مى كاهد و به آخرت مى افزايد ، بهتر است از آنچه از آخرت مى كاهد و به دنيا مى افزايد ؛ زيرا چه بسيار اندكى كه سود كرد و [چه بسيار] افزونى كه زيان كرد!

۴۶۱.امام على عليه السلام :آيا آزاده اى يافت نمى شود كه اين ته مانده غذا در دهان را براى كسى كه در خورِ آن است ، وا نهد؟ ^۱ به راستى كه جان هاى شما را بهايى جز بهشت نيست . پس ، آنها را جز به بهشت مفروشيد.

۴۶۲.امام على عليه السلام :هر كس خود را به چيزى جز بهشت بفروشد ، رنج بسيار مى كشد.

۴۵۶.عنه عليه السلام ـ في وَصفِ المُتَّقينَ ـ :صَبَروا أيّاما قَصيرَةً أعقَبَتهُم راحَةً طَويلَةً ، تِجارَةٌ مُربِحَةٌ يَسَّرَها لَهُم رَبُّهُم . ^۱

۴۵۷.عنه عليه السلام :إنّي لَم أرَ مِثلَ الجَنَّةِ نامَ طالِبُها ، ولا كَالنّارِ نامَ هارِبُها ، ولا أكثَرَ مُكتَسِبا مِمَّن كَسَبَهُ اليَوم ^۲ تُذخَرُ فيهِ الذَّخائِرُ وتُبلى فيهِ السَّرائِرُ. ^۳

۴۵۸.عنه عليه السلام :بيعوا ما يَفنى بِما يَبقى ، وتَعَوَّضوا بِنَعيمِ الآخِرَةِ عَن شَقاءِ الدُّنيا. ^۴

۴۵۹.عنه عليه السلام :كونوا مِمَّن عَرَفَ فَناءَ الدُّنيا فَزَهَدَ فيها ، وعَلِمَ بَقاءَ الآخِرَةِ فَعَمِلَ لَها. ^۵

۴۶۰.عنه عليه السلام :اِعلَموا أنَّ ما نَقَصَ مِنَ الدُّنيا وزادَ فِي الآخِرَةِ خَيرٌ مِمّا نَقَصَ مِنَ الآخِرَةِ وزادَ فِي الدُّنيا ، فَكَم مِن مَنقوصٍ رابِـحٍ ومَزيدٍ خاسِرٍ . ^۶

۴۶۱.عنه عليه السلام :ألا حُرٌّ يَدَعُ هذِهِ اللُّماظَةَ ^۷ لِأَهلِها؟! إنَّهُ لَيسَ لِأَنفُسِكُم ثَمَنٌ إلاَّ الجَنَّةَ؛ فَلا تَبيعوها إلاّ بِها . ^۸

۴۶۲.عنه عليه السلام :إنَّ مَن باعَ نَفسَهُ بِغَيرِ الجَنَّةِ فَقَد عَظُمَت عَلَيهِ المِحنَةُ. ^۹