۴۹۰.امام باقر عليه السلام ـ درباره آيه شريف :«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! آيا شما را رهنمون شوم به تجارتى كه شما را از عذابى دردناك مى رهاند؟» ـ : [مؤمنان ]گفتند : اگر بدانيم كه آن تجارت چيست ، جان و مال و فرزندانمان را در راه آن مى بخشيم .
پس خداوند فرمود : «به خدا و رسول او ايمان آوريد و در راه خدا با اموال و جان هايتان جهاد كنيد ... . اين است رستگارى بزرگ» .

۴۹۱.فتح البارى ـ به نقل از سعيد بن جبير ، درباره آيه شريف :«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! آيا شما را رهنمون شوم به تجارتى كه ...» ـ : چون اين آيه نازل شد ، مسلمانان گفتند : اگر بدانيم اين تجارتْ كدام است ، مال و خانواده خود را در راه آن مى دهيم .
پس [دنباله آيه] نازل شد : «به خدا و رسول او ايمان آوريد» .

۴۹۲.امام على عليه السلام ـ در تحريك و ترغيب لشكريان در جنگ صفّين ـ :خداوند عز و جل شما را به تجارتى رهنمون شده كه شما را از عذابى دردناك مى رهاند و شما را به خير ، نزديك مى سازد : ايمان آوردن به خدا و جهاد كردن در راه خدا . او پاداش آن را آمرزش گناه و سكونتگاه هايى خوش و پاك در باغ هاى بهشت قرار داد ، و خداوند عز و جل فرمود : «همانا خدا دوستدار كسانى است كه در راه او ، صف در صف ، جهاد مى كنند ، چنان كه گويى بنايى سُربى اند» .

۴۹۰.الإمام الباقر عليه السلام ـ في قَولِهِ تَعالى :«يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَـرَةٍ تُنجِيكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ» ـ : فَقالوا : لَو نَعلَمُ ما هِيَ لَبَذَلنا فيهَا الأَموالَ وَالأَنفُسَ وَالأَولادَ ، فَقالَ اللّهُ : «تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَتُجَـهِدُونَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَ لِكُمْ وَ أَنفُسِكُمْ ـ إلى قَولِهِ ـ ذَ لِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ » . ^۱

۴۹۱.فتح الباري عن سعيد بن جبير ـ في قَولِهِ تَعالى :«يَـأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَـرَةٍ» الآيةَ ـ : لَمّا نَزَلَت قالَ المُسلِمونَ : لَو عَلِمنا هذِهِ التِّجارَةَ لَأَعطَينا فيهَا الأَموالَ وَالأَهلينَ ، فَنَزَلَت : «تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ» . ^۲

۴۹۲.الإمام عليّ عليه السلام ـ في تَحريضِهِ النّاسَ بِصِفّينَ ـ :إنَّ اللّهَ عز و جل دَلَّكُم عَلى تِجارَةٍ تُنجيكُم مِن عَذابٍ أليمٍ وتُشفي ^۳ بِكُم عَلَى الخَيرِ : الإِيمانِ بِاللّهِ ، وَالجِهادِ في سَبيلِ اللّهِ ، وجَعَلَ ثَوابَهُ مَغفِرَةً لِلذَّنبِ ، ومَساكِنَ طَيِّبَةً في جَنّاتِ عَدنٍ ، وقالَ عز و جل : «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَـتِلُونَ فِى سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَـنٌ مَّرْصُوصٌ»^۴ . ^۵