مجعول بودن آنها مقطوع يا مظنون است ، نيايد و از سوى ديگر ، پژوهشگر بتواند در ابواب مختلف ، نوعى اطمينان به صدور پيدا كند ؛ امّا مسئوليتِ تك تكِ احاديث ، با مصادر آنهاست.
چهار. بصيرت
يكى از پيش نيازهاى مهم حديث شناسى در كنار تخصّص هاى سه گانه اى كه شرح آن گذشت ، بصيرت است . پژوهشگر ، براى درك دقيق مفاهيم سخنان اهل بيت عليهم السلام ، علاوه بر علم رجال و درايه و توان نقد و ارزشيابى حديث ، نياز به نورانيت ذهن و دل و جان دارد. به فرموده امام على عليه السلام ، سخن حق و درست ، نور است:
إنَّ عَلى كُلِّ حَقٍّ حَقيقَةً، وعَلى كُلِّ صَوابٍ نوراً .۱همانا براى هر حقّى حقيقتى است ، و هر درستى ، نورانيتى دارد .
سخنان خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله به دليل اتّصال به سرچشمه وحى ، چيزى جز حق و صواب نيستند و از اين رو ، چنان كه در حديث ثقلين آمده ، تا هنگام قيامت ، در كنار قرآن براى امّت اسلامى نورافشانى مى كنند . در زيارت «جامعه كبيره» ـ كه از امام هادى عليه السلام روايت شده است ـ در توصيف اهل بيت عليهم السلام آمده:
كَلامُكُم نورٌ .۲سخن شما نور است .
بى شك ، هر كس نمى تواند نور كلام اهل بيت عليهم السلام را ببيند و از اين طريق ، صدق و يا كذب سخنانى را كه به آنان نسبت داده مى شود ، تشخيص دهد . تنها