و برخى از ملازمانش درباره اش گفته اند:
ان الشيخ ناصرالدين كان ابرز علماء الدعوة الى السلفية فى كل معانيها ببلاد الشام. ^۱
از وى بيش از پنجاه عنوان كتاب منتشر شده است كه برخى از آنها بيش از ده مجلد است. ^۲ كارهاى البانى را مى توان در چهار حوزه جاى داد:
1. تخريج احاديث و تعيين رتبه روايات بر كتب فقهى، مانند: غاية المرام فى تخريج احاديث الحلال والحرام و ارواء الغليل فى تخريج احاديث منار السبيل.
2. تفكيك احاديث ضعيف در كتب سته، مانند: ضعيف سنن ابن ماجه، ضعيف الجامع الصغير، ضعيف سنن ابى داوود، ضعيف سنن الترمذى و ضعيف سنن النسائى.
3. تدوين موسوعه احاديث صحيح و ضعيف در دو كتاب سلسلة الاحاديث الصحيحة و سلسلة الاحاديث الضعيفة والموضوعة.
4. تحليل برخى از موضوعات فقهى و روايى، مانند: آداب الزفاف، احكام الجنائز، التوسل انواعه و احكامه و....
نقدهايى زيادى نيز بر آثار و افكار وى تدوين شده است؛ از قبيل:
ـ التعريف باوهام من قسم السنن الى صحيح و ضعيف، محمود سعيد ممدوح، دبى 1421ق / 2000م، 6ج.
ـ تناقضات الألبانى الواضحات، حسن بن على السقّاف، عمان: 1413ق / 1992م، 2ج.
ـ خطبة الحاجة ليست بسنة، عبدالفتاح ابو غدة، مجلة مركز بحوث السنة والسيرة، ش 9، ص147، سال 1996م.

5. جريان غالب

جريان غالب بر مسلمانان و متفكران آنها، به دور از جريان هاى چهارگانه است و مى توان ادعا كرد كه بخش قابل توجهى از پژوهش هاى حديث اهل سنت در دوران معاصر نيز به دور از تمايلات جريان هاى چهارگانه به انجام رسيده است.
اين جريان، ضمن پايبندى به سنت، به دفاع معقول از حديث پرداخته، با افراط و تفريط نوگرايان و سلفى ها به ستيز برخاسته است. تحقيق و تصحيح عالمانه ميراث گذشته، تلاش براى فهم درست و معقول روايات، حفظ ارتباط قرآن و حديث، پاسخگويى علمى به پرسش ها و شبهاتِ خاورشناسان و نوگرايان، تبيين علمى و مستند تاريخ حديث، به ويژه در سه قرن نخست اسلام، نقادى مضمون پاره اى از احاديث و روايات، نمونه هايى از فعاليت هاى پژوهشى جريان غالب به شمار مى رود.