صفار، زنى صالح باوفا و از خاندان حديث بود.
او از جد اعلايش عبدالكريم بن هوازن، ابوبكر يعقوب بن احمد صيرفى، ابوحامد احمد بن حسن ازهرى و ديگران سماع حديث كرد. من از او در نيشابور حديث نوشتم. درگذشت او در نيشابور به تاريخ صفر 530ق، بود.
(21) 21. ام الفتوح رابعه دختر ابومعمر بن احمد بن محمّد بن احمد بن محمّد بن عمر بن ابان لنبانى(534ق).
وى از اهالى اصفهان و همسر شيخ ما ابوسعيد احمد بن محمّد بغداد، اهل خبر و از خانواده اى خيّر بود. حديث را از ابوالفضل مطهر بن عبدالواحد بزانى عنبرى، ابوبكر بن ماجه ابهرى و ديگران سماع كرد. من از وى جزء لوين را سماع كردم و در شب جمعه از محرم 534ق، درگذشت. (ص 407)
(22) 22. ام الرضى، راضيه دختر ابوسعيد سعدالله بن اسعد بن سعيد بن ابى سعيد ميهنى(482 ـ 549ق).
وى از زنان صالح و عبادت پيشه بود. پدرش او را به عراق بُرد و وى را به فراگيرى حديث واداشت. در اسفراين از محمّد بن حسين بن طلحه مهرجانى و در ساوه از ابوعبدالله محمّد بن احمد كامخى و ديگران سماع حديث كرد. در سرزمين ميهنه از او حديث نوشتم. او در اطراف نيشابور به دنيا آمد و در ماه رمضان سال 549ق، پس از برخاستن از سجده درگذشت. (ص 407 ـ 408)
(23) 23. ام محمّد يا ام الضياء زليخا دختر احمد بن محمّد بن فضلويه جمال اصفهانى.
او از محمّد رزق الله تميمى، ابوعبدالله قاسم بن فضل ثقفى، ابوالفوارس طراد زينبى و ديگران سماع حديث كرد. من از او چيزى سماع نكردم و به من اجازه داد. معمر در سال 455ق، از او حديث نوشت. (ص 409)
(24) 24. زينب دختر ابونعيم عبدالله بن حسن بن احمد حداد.
وى در نيشابور به دنيا آمد و پدرش او را به اصفهان بُرد. در اصفهان از ابومطيع محمّد بن عبدالواحد مصرى و جدش ابوعلى حداد سماع حديث كرد. همچنين در نيشابور از ابوعلى نصرالله بن احمد خشنامى سماع كرد. (ص 409)
(25) 25. ام الفتح زينب دختر ابوشجاع شيرويه بن شهردار ديلمى.
وى از اهالى همدان، خواهر شهردار است. از پدرش و ابوالفتح عبدوس بن عبدالله و ديگران سماع حديث كرد. برايم اجازه اى نوشت و گمان مى بَرَم حدود سال 530ق، درگذشت. (ص 409 ـ 410)
(26) 26. ام رجاء زبيده دختر محمّد بن احمد بن حسن بن حسين بزدخواستى.