احمد بن منصور بن عبدالله قصار معروف به طويل.
وى از اهالى اصفهان بود و از سليمان بن ابراهيم حافظ و ابوبكر بن ماجه ابهرى سماع حديث كرد و من هم از او احاديثى شنيدم. (ص 418)
(41) 41. ضوء النهار دختر حافظ ابوالفضل محمّد بن طاهر مقدسى.
وى از اهالى همِدان و همسر ابوالفخر سعد بن محمّد بن عبدالواحد بن يوغ كرابيسى عدنى است.
در همدان از عبدوس بن عبدالله و در رى از ابو بكر اسماعيل بن على بن احمد خطيب و ديگران سماع كرد. من در همدان برگ هايى از حديث را از او سماع كردم. (ص 418 ـ 419)
(42) 42. طاهره دختر ابو بكر بن ابى القاسم بن محمّد بن على خشاب درغانى.
وى اهل بخارا و زنى صالح و از خاندان محدثان بود. از ابوالحسن على بن عثمان بن ابراهيم بن حسين بن اخوين بخارى سماع حديث كرد و من هم از او احاديثى اندك سماع كردم. (ص 420)
(43) 43. ام احمد طرفه دختر عبداله گرجى.
وى زنى صالح بود. از ابوالقاسم فضل بن احمد بن محمّد بن عيسى معروف به ابن ابى حرب و ديگران سماع حديث كرد. در سال 529ق، به من اجازه داد و در سال 537ق، زنده نبود. (م 548ق)
(44) 44. ام محمّد يا ام الكرام ظريفه دختر ابوالحسن بن ابى القاسم بن ابى على بن ابى زيد مامونى طبرى (م 548ق).
وى در خانواده اى اهل حديث به دنيا آمد و از اهالى طبرستان بود. زنى صالح، پاكدامن و دانشمند بوده، مادر دوست ما محمّد بن ابى الفوارسى حافظ طبرى بود و در بلخ سكونت داشت. از امام ابو المحاسن عبدالواحد بن اسماعيل رويانى طبرى سماع كرد. من هم در بلخ يك حديث از او شنيدم. در شب جمعه آخر ماه ربيع الثانى سال 548ق، درگذشت. (ص 421)
(45) 45. ام الفتح ظفر بانويه دختر ابونصر كاتب.
او از اهالى اصفهان است و از ابوطالب احمد بن محمّد بن جعفر بيع سماع حديث كرد و در سال 532ق، برايم اجازه نوشت. (ص 421)
(46) 46. ام فتوح ظمياء دختر احمد بن فضل تاجر.
وى از اهالى اصفهان است و برايم اجازه اى در سال 532ق، نوشت. (ص 521)
(47) 47. عايشه دختر ابو نصر احمد بن منصور بن محمّد بن قاسم بن عبدوس صفار (ولادت 471 يا 472 ـ 549ق).
وى از اهالى نيشابور و زنى صالح و پاكدامن و از خاندان علم بود.
از موسى بن عمران، ابوبكر شيرازى، ابوالسنابل هبه الله قرشى، ابوالقاسم عبدالرحمن بن