در پايان كتاب، با عنوان «النسوة اللواتى كتبت عنهن رتب اسماءهن على حروف المعجم» [زنانى كه از آنان حديث نوشتم و بر پايه حروف الفبا تنظيم شده است]، هفتاد زن محدث را از شماره 1124 تا 1193 نام مى برد كه از آنان يا سماع حديث كرده يا حديث نوشته و يا به وى اجازه روايت داده اند.
اينك ترجمه اين بخش از كتاب التحبير ارائه مى گردد:
(1)1. ام محمّد آمنه، دختر عباد بن على بن حمزه بن طباطبا العلوى.
وى اهل اصفهان بود و از امام ابو محمّد رزق الله تميمى سماع حديث كرد. من هم تعدادى اندك از وى سماع كردم. (ج 2، ص 396)* (2) 2. ام سلمة آمنة دختر ابوطاهر عبدالكريم بن عبدالرزاق بن عبدالكريم حسنابادى اصفهانى.
وى زنى صالح و از خانواده محدثان بود. از ابو حفص عمر بن احمد بن عمر سمسار اصفهانى سماع حديث كرده و من هم در اصفهان از وى تعدادى اندك سماع كردم. (ج 2، ص 396)
(3) 3. ام نجم، امه الله دختر هبه الله بن محمّد بن ابراهيم جنزى اصفهانى (م548ق).
وى از ابو المعمر شيبان بن عبدالله بن احمد محتسب برجى سماع حديث كرد و من هم از او سماع كرده ام.
ام نجم در ماه محرم 548ق، در اصفهان از دنيا رفت. (ج 2، ص 397).
(4) 4. ام على آيغر دختر عبدالله تركى (م 539 يا 450 ق).
ام على زنى صالح بود. او در دهستان از ابو يعقوب يوسف بن محمّد بن ابراهيم مقرى دهستانى سماع كرد و من هم از او سماع كرده ام. وى در مرو از دنيا رفت.
(5) 5. تقيه دختر مفضل بن عبدالخالق ابن ابى منصور بن عبدالوهاب اصفهانى.
وى از ابو عبدالله قاسم بن فضل ثقفى سماع كرده است. من از او سماع نكرده ام، ولى اجازه اى در سال 532ق، برايم نوشت. (ص 398)
(6) 6. تقيه دختر ابوالقاسم بن عمر اصفهانى (م 480 ـ 541 ق).
وى دختر شيخ ما ام بهاء فاطمه دختر ابوالفضل بن ابى سعد بن بغدادى و خواهر ابوالقاسم محمود و همسر احمد بن ابوالفتوح خراسانى است. من در اصفهان از او جزئى را سماع كرده ام كه از بين رفته يا اينكه آن را استنساخ نكردم. او در حدود سال 480ق، به دنيا آمد و در 541ق، درگذشت. (ص 398)
(7) 7. ام شماسه جوهرناز دختر ابوالقاسم زاهر بن طاهر شحامى نيشابورى.