وى از اهالى اصفهان و حديث را از ابراهيم طيان سماع كرد. من هم در سال 531ق، دو ورقه از او سماع كردم. (ص 414)
(34) 34. ام العز سِتِّكا دختر محمّد بن فضل ديلمى اصفهانى.
از عمر بن احمد بن عمر سمسار سماع كرد. من هم احاديث كمى از او شنيدم. (ص 414)
(35) 35. ام انس ستيك و يا ستى دختر ابوالحسن عبدالغافر بن اسماعيل بن عبدالغافر فارسى (ولادت 479ق).
وى از اهالى نيشابور، زنى صالح و پاكدامن بود. او همسر شيخ ما عبدالخالق پسر شيخ ما ابوالقاسم شحامى بوده، حديث را از جدش اسماعيل بن عبدالغافر فارسى، ابوبكر شيرازى ابوسعيد محمّد بن عثمان بن محمّد بن حسان فواس بستى و ديگران سماع كرد. در نيشابور از او حديث نوشتم. در سال 479ق، در نيشابور به دنيا آمد. (ص 415)
(36) 36. ام الكرام، شريفه دختر ابو عبدالله محمّد بن فضل صاعدى فراوى (470 ـ 536ق).
وى از اهالى نيشابور، و زنى صالح از فرزندان علما بود.
از ابوسعد عبدالرحمن بن منصور بن رامش، ابوبكر احمد بن على شيرازى، جد مادرى اش، ابو عبدالرحمن طاهر بن محمّد بن شحامى، ابوالفضل محمّد بن عبيدالله ضرير، ابو عمر و عثمان محمى و ديگران سماع حديث كرد. من هم از او حديث نوشتم. (ص 416)
(37) 37. ام العزيز شكر دختر ابوالفرج سهل بن بشر بن احمد بن سعيد اسفراينى.
در صور به دنيا آمد و پدرش وى را در دو سالگى به دمشق بُرد. او ـكه از خاندان محترمان است ـ از ابوالفرج اسفراينى و ابو نصر احمد بن محمّد بن سعيد طريثيثى سماع كرد. در دمشق از او حديث نوشتم. (ص 416)
(38) 38. ام الكرام يا ام البهاء شهرآزرميه دختر ابوالقاسم عبدالواحد بن عبدالواحد بن محمّد بن فاخر قرشى. (476 ـ 545ق)
او خواهر دوست ما ابو احمد معمر بن عبدالواحد بن فاخر مفيد و از اهالى اصفهان بود و از امام ابو محمّد رزق الله تميمى، ابو احمد منصور بن بكر بن محمّد بن على بن حيدر، ابوالحسين لاحق بن اسكاف و ديگران سماع كرد. در اصفهان اندكى از او حديث نوشتم. (ص 417)
(39) 39. ام الرضا ضوء دختر ابو شكر حمد بن على بن محمّد بن حبال (ولادت حدود 450ق).
وى از اهالى اصفهان، زنى صالح، پاكدامن و بسيار اهل خير و عبادت، و مادر محدثان بزرگ، فرزندان ابوالوفاء مدينى است. از جد مادرش عايشه دختر حسن بن ابراهيم وركانى و پدرش ابوشكر حمد بن على حبال سماع حديث كرد. در اصفهان از او حديث نوشتم. (ص 418)
(40) 40. ام الكرام، ضوء دختر محمد بن محمّد بن ابى الفتح فضل و گفته شده دختر