(62) 62. ام البنين فاطمه دختر عبدالله بن احمد بن قاسم بن عقيل جوزدانى (م 524ق).
وى از اهالى اصفهان و زنى صالح، خيّر و مسن بود. در زمان خود المعجم الكبير و المعجم الصغير طبرانى را به تنهايى از ابن ريذه، از طبرانى و كتاب الفتن نعيم بن حماد مروزى را از ابن ريذه، از طبرانى، از ابو زيد عبدالرحمن بن حاتم مرادى، از نعيم بن حماد روايت كرد.
اجازه تمامى مسموعاتش را با خط خود برايم نوشت. ولادتش حدود سال 430ق، بود و در روز چهارشنبه بيست و چهارم رجب 524ق، در اصفهان درگذشت. (ص 429)
(63) 63. ام عبدالله فاطمه دختر ابوالحسن بن عبدالله بن محمّد نيشابورى(م 538ق).
وى ساكن اصفهان، زنى صالح، پاكدامن، دانشمند و اهل خير و صوفى از خاندان علما بود. از قاضى ابو محمّد عبدالله بن محمّد بن على تميمى سماع كرد. در راه حج پيش از سال 460ق، به دنيا آمد و در ماه رمضان 538ق، در اصفهان درگذشت. (ص 429 ـ 430)
(64) 64. ام الخير فاطمه دختر ابوالحسن على بن مظفر بن حسن بن زعبل بن عجلان بغدادى (435 ـ 533ق).
از اهالى نيشابور و زنى صالح، اهل قرآن و خبر بود. به دختران قرآن مى آموخت و از زنانِ مسن بود. پدرش در خان الفرس ساكن بود و خانْ از آنِ ابوالحسين عبدالغافر بن محمّد فارسى بود. از ابوالحسين كتب مورد سماعش، يعنى صحيح مسلم و غريب الحديث خطابى را سماع كرد. در نيشابور از او حديث نوشتم؛ از جمله كتاب الاربعين حسن بن سفيان و جزئى از امالى حاكم ابو احمد حافظ و دو جزء از حديث عبدان جواليقى.
درگذشت او در نيشابور و در دهه اوّل ماه محرم 533ق، بود.
(65) 65. ام الفتوح فاطمه دختر ابو عمرو فضل بن احمد بن ابى احمد بن متويه كاكوى (م 550 ق).
وى از اهالى مرو، زنى صالح، پاكدامن و بسيار اهل خير بود. او از پدرش ابوعمرو كاكويه سماع كرد. من اندكى از او حديث نوشتم. ولادتش در مرو حدود سال 486ق، بود. در سال 550 ق، به بخارا رفت و در نيمه شعبان همان سال در بخارا درگذشت. (ص 431 ـ 432)
(66) 66. ام البهاء فاطمه دختر ابوالفضل محمّد بن احمد بن حسن بن ابى سليمان (م 539ق).
وى از اهالى اصفهان و خواهر شيخ ما ابو سعد بغدادى بود و زنى صالح، باوقار، مسن، مسند و پُرحديث.
از ابوالفضل عبدالرحمن بن احمد بن حسن رازى مقرى، ابوطاهر احمد بن محمود ثقفى، ابوالقاسم ابراهيم بن منصور بن ابراهيم كرانى سلمى، ابو عثمان عيار، ام الكرام كريمه دختر ابو سعد عبدالله بن على بن عمر بن عبدالله بن محمّد، ابوبكر محمّد بن ابراهيم بن على الحافظ القطان، ابو بكر احمد بن فضل باطرقانى و ديگران سماع حديث كرد. در اصفهان از او حديث نوشتم.