ره چنان رو كه رهروان رفتند.
و مپندار كه اين تقليد است. حقيقت اجتهاد همين است. ما در اين جا ايشان و عزيزان خواننده را به كتاب الفوائد الحائريّة، ص 506 تا 514 تأليف استاد الكل وحيد بهبهانى (قده) ارجاع مى دهيم.

چكيده پاسخ هاى ما به توهمات ناقد

1. هرگز امين الاسلام طبرسى در مجمع البيان اشتباه نكرده و أبوجعفرهاى طبرى را به غلط بر أبوجعفر باقر(ع) تطبيق نداده است. او درست فهميده كه منظور شيخ همان أبوجعفر باقر(ع) است و بنابراين هيچ حديث خيالى در كار نيست و همه از احاديث امام باقر(ع) است.
2. منظور شيخ طوسى(قده) در التبيان از أبوجعفرها، حضرت امام باقر(ع) است، نه أبوجعفر طبرى. وى أبوجعفر طبرى را بدون كنيه مى آورد كه در مقدّمه و سرتاسر كتاب در حدود 150 مورد يافت مى شود.
3. هرگز كاتبان، به اشتباه، «عليه السلام» در كنار أبوجعفرها نگذاشته اند. به نسخه خطى و عكسى قرن پنجم هجرى مراجعه كنيد اين حقيقت را مى يابيد؛ نسخه اى كه بر خود شيخ طوسى قرائت شده است.
4. حضور «عليه السلام» در نسخه خطى و عكسى آن ـهمان گونه كه اشاره رفت ـ دليل آن است كه نه كاتبان و نه به هنگام چاپ، اشتباهى صورت نگرفته است؛ بدين معنا كه هويداست منظور امام باقر(ع) است.
5. روش شيخ طوسى (قده) در تفسير التبيان و كتاب الخلاف همين است. اين كتاب ها را براى عموم مسلمانان نوشته و إبايى از گذاشتن نام هاى ديگران در كنار نام معصوم(ع) ندارد. او مى خواهد سخن معصوم را به ميان همه مسلمانان ببرد تا همه مست عطر كلام نورانى آنان شوند و دست از ديگران بشويند.
من شهادت مى دهم كه در اين جهت، شيخ طوسى(قده) موفّق بوده است.
به موارد بسيارى كه نام امام عليّ(ع) و يا نام امام صادق(ع) و حتّى نام پيامبر خدا در كنار نام هاى ديگران در دو كتاب التبيان و الخلاف آمده است، مراجعه كنيد.
6. توجّه شيخ به تفسير الطبرى دليل آن نيست كه از أبوجعفر آمده در التبيان، طبرى منظور است. شيخ از تفسير الطبرى، چه در مقدمه و چه در سرتاسر كتاب التبيان، هميشه با عنوان طبرى ياد كرده است. نه با كنيه و اين خود بسيار معنا دارد.
گفتنى است كه شيخ در مقدمه التبيان، گرچه به تفسير الطبرى اشاره دارد، ولى بهترين تفسير