كتاب خانه شيخ على كاشف الغطاء ، خبر داده است . ۱
اين كتاب ، به سال 1370 ق ، به همّت المطبعة الحيدرية ى نجف ، بدون تحقيق و تصحيح ، منتشر شده است . البته محمّد على اورد آبادى(همان : اُردوبادى) غروى ، مقدّمه اى در شرح حال مؤلّف ، بدان افزوده است . المحتضر ، از مصادر بحار الأنوار ۲ و مستدرك الوسائل ۳ است .
6 . منتخب الأنوار المضيئة ۴
از كتاب هاى كلامى بر جاى مانده از دوره مورد بحث ، كتاب منتخب الأنوار المضيئة است كه برگرفته از كتاب الأنوار المضيئة فى الحكمة الشرعيّة ، نوشته محدّث ، متكلّم و نسب شناس بزرگ ، سيّد بهاءالدين على بن عبد الكريم بن عبد الحميد نيلى نجفى (زنده در 803 ق) و استاد ابن فهد حلّى است .
كتاب الأنوار المضيئة ، از مصادر بحار الأنوار است . ۵ علاّمه مجلسى ، اين كتاب و كتاب ديگر نويسنده به نام السلطان المفرّج عن أهل الإيمان را مشتمل بر اخبارى غريب در باب رجعت و احوال حضرت مهدى(عج) دانسته و نويسنده آنها را از نقيبان و نجيبان برجسته بر شمرده است . ۶
صاحب معالم ، در معرّفى كتاب رجال سيّد بهاء الدين نيلى ، گزارشى از محتواى اين كتاب نيز به دست داده است . بنا به گفته او ، كتاب الأنوار المضيئة ، شامل پنج جلد به شرح زير بوده است . جلد اوّل ، در علم كلام ، شامل اثبات آراى كلامى اماميه با
1.الذريعة، ج۲۰ ، ص۱۴۳ (ش ۲۳۰۸).
2.بحار الأنوار، ج ۱، ص ۱۶.
3.مستدرك الوسائل، ج ۳، ص ۲۹۱ و ۳۲۶ و ج ۱۰، ص ۴۰۰.
4.ر.ك: رياض العلماء، ج ۴، ص۱۲۶؛ الذريعة، ج ۲، ص ۴۱۵ و ۴۲۲ (ش ۱۷۲۲ و ۱۷۲۳) و ج ۱۶، ص ۷۷ (ش ۳۹۱)؛ فهرس التراث، ج ۱، ص ۷۴۱؛ منتخب الأنوار المضيئة، تحقيق: مؤسسه امام هادى عليه السلام ، مقدمه.
5.بحار الأنوار، ج ۱، ص ۱۷.
6.همان، ص ۳۴.
