فراوانى كه كاشفى در مقام شرح ، بيان ، استشهاد يا تتميم فايده ذكر كرده ، برخى روايات وجود دارد كه در منابع معتبر حديثى نيامده است .
از جمله روايتى كه در «وصل سوم» از «اصل چهارم» به اين مضمون به رسول اكرم نسبت داده شده : «الشريعة أقوالى ، والطريقة أفعالى ، والحقيقة أحوالى ، والمعرفة رأس مالى ، والشوق مَركبى . . .» ، ۱ كه محدّث ارموى آن را غير معتبر دانسته است .
ويژگى ديگر اين كتاب ، عرضه ترجمه فارسى از احاديث است . در اين جا براى آشنايى با نحوه ترجمه نويسنده ، نمونه اى از ترجمه او را مى آوريم .
قال النبيّ صلى الله عليه و آله : إياكم وكثرة الحلف فى البيع ؛ فإنّه ينفق و يمحق ؛يعنى بپرهيزيد از سوگند بسيار خوردن در بيع، كه اگر چه متاع را رواجى دهد؛ امّا بركت از مال ببرد.۲
نكته آخر درباره اين كتاب ، آن كه كاشفى در سبك نگارش آن ، تحت تأثير عالم شيعى همشهرى خود ، حسن بن حسين شيعى سبزوارى (زنده در 753 ق) بوده است .
ب. آثار خطّى و ناياب
1 . الأربعون حديثاً ، از شيخ جليل ابو محمّد حسن بن محمّد ديلمى ، صاحب إرشاد القلوب .
روايت نخست اين كتاب ، «حديث جنود عقل و جهل» و روايت سوم ، «حديث غدير» است . شيخ آقا بزرگ ، به نقل از فاضل معاصر شيخ على اكبر بجنوردى
