بشير آمده است . ۱
علاّمه ، در يادكرد برخى اَعلام ، به ضبط آنها نيز اشاره مى كند . ۲
خاتمه كتاب ، شامل ده فايده مهم است كه توجّه به آنها در فنّ رجال ، ضرورى است . اين فايده ها شامل اين مطالب است : تعيين اسامى كسانى كه به كنيه معروف اند ؛ تعيين ابو جعفر در روايات سعد بن عبد اللّه از او ؛ تعيين عدّه در اسانيد كلينى ؛ مستثنيات محمّد بن حسن بن وليد از روايات محمّد بن احمد بن يحيى ؛ بيان نوّاب اربعه حضرت حجّت ـ سلام اللّه عليه ـ ؛ يادكرد برخى از مذمومان (به نقل از شيخ طوسى) ؛ افراد صالحى كه توسّط نوّاب اربعه برايشان توقيع آمده است ؛ ذكر كيفيت طُرُق شيخ طوسى و شيخ صدوق به راويانى كه آنها را ملاقات نكرده اند ؛ و تعيين حمّاد در اسناد ابراهيم بن هاشم به او .
واپسين فايده خاتمه ، طُرُق متعدّد علاّمه حلّى به هريك از طوسى ، صدوق ، ابو عمرو كشّى و نجاشى است كه همه آنها از طريق پدر علاّمه حلّى است .
برخى ديگر از ويژگى هاى رجال علاّمه حلّى عبارت اند از : ۳
1 . همچنان كه گفته شد ، قِسم اوّل رجال علاّمه به ذكر كسانى اختصاص دارد كه نويسنده به روايت ايشان عمل مى كند و قسم دوم ، شامل كسانى كه به روايت ايشان عمل نمى كند . بر اين اساس ، علاّمه ، همچنان كه در قسم اوّل ، اماميان ممدوح را مى آورد ، افراد فاسد المذهبى مانند ابن بكير و على بن فضّال را كه به روايتشان عمل مى كند نيز در اين قسم مى آورد . او افراد موثّقى را كه به روايتشان عمل نمى كند ، در قسم دوم مى آورد . افرادى كه درباره آنها توقّف كرده ، هرگاه گرايش به مدح فرد داشته
1.پيش تر ياد شد كه كسانى چند ، اقدام به مرتّب كردن اين كتاب نموده اند.
2.براى نمونه، ر.ك: ذيل عاصم بن حُميد حنّاط، ليث بن البخترى و مُعَتّب.
3.قاموس الرجال، ج ۱، ص ۳۵ ـ ۳۶.
