فصل دوم : حوزه هاى علمى و محدّثان سده هاى هشتم و نهم

در اين فصل ، در صدد معرّفى محدّثان اماميه در قرن هشتم و نهم هستيم . با توجّه به كثرت عالمان و ضرورت رده بندى آنها ، ابتدا عالمانِ صاحب اثر حديثى را به ترتيب هر يك از حوزه ها و مراكز علمى ، و سپس ، ديگر حديث پژوهان را معرّفى مى كنيم . به طور كلّى ، چهار حوزه حديثى شيعه در اين دوره قابل شناسايى است : 1 . حوزه حلّه ، 2 . حوزه جبل عامل ، 3 . حوزه بحرين و احسا ، 4 . حوزه ها و مراكز علمى ايران .

حوزه حلّه

حِلّه ، شهرى بين كوفه و بغداد است . ^۱ حوزه علمى حلّه از قبل از قرن هشتم و از زمان محقّق حلى (م 676 ق) از نشاط علمى برخوردار بود . در قرن هشتم و نهم نيز با ظهور عالمان بزرگى چون علاّمه حلّى و پسرش فخرالدين محمّد ، ابن فهد حلّى و فاضل مقداد ، بر رونق و نشاط آن افزوده گشت و به مهم ترين حوزه علمى شيعه در دوره مورد بحث ، بدل شد .
درست است كه دانش اصلى رايج در اين حوزه ، فقه بوده و اين امر از پديد آمدن