۵۹.امام على عليه السلام :و گواهى مى دهم كه محمّد صلى الله عليه و آله ، بنده خدا و فرستاده اوست كه او را براى اجراى فرمان خويش و رساندن حجّت و دليلش، و ابلاغ بيم و وعيدش فرستاده است .

۶۰.امام على عليه السلام :خداوند فرستادگانش را با وحى خويش كه به آنان اختصاص داد، فرستاد و ايشان را حجّت خويش بر خلق خود قرار داد تا [مردم] بهانه نياورند كه بيم داده نشده اند. پس مردمان را با زبانِ راست ، به راه حق فرا خوانَد .

۶۱.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ به سؤال از حكمت نبوّت ـ: براى اين كه بعد از پيامبران ، ديگر حجّت و بهانه اى براى مردم در برابر خدا باقى نمانَد و نگويند : «كسى نيامد كه ما را نويد و بيم دهد» و براى اين كه خدا بر مردم حجّت داشته باشد. آيا نمى شنوى كه خداوند عز و جل به نقل از نگهبانان دوزخ و حجّت آورىِ آنان در برابر دوزخيان به وجود پيامبران و فرستادگان، مى فرمايد : «آيا براى شما بيم دهنده اى نيامد؟! گويند : چرا ، بيم دهنده اى به سوى ما آمد ؛ و[لى] تكذيب كرديم و گفتيم: خدا چيزى فرو نفرستاده است ... » .

۵۹.الإمام عليّ عليه السلام :وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّدا صلى الله عليه و آله عَبدُهُ ورَسولُهُ ، أرسَلَهُ لاِءنفاذِ أمرِهِ ، وإنهاءِ عُذرِهِ ، وتَقديمِ نُذُرِهِ . ^۱

۶۰.الإمام عليّ عليه السلام :بَعَثَ اللّهُ رُسُلَهُ بِما خَصَّهُم بِهِ مِن وَحيهِ ، وجَعلَهُم حُجَّةً لَهُ عَلى خَلقِهِ ؛ لِئَلاَّ تَجِبَ الحُجَّةُ لَهُم بِتَركِ الإعذارِ إلَيهِم ، فَدَعاهُم بِلِسانِ الصِّدقِ إلى سَبيلِ الحَقِّ . ^۲

۶۱.الإمام الصّادق عليه السلامـ لَمّا سُئِلَ عَن فَلسَفَةِ النُّبُوَّةِ ـ: لِئَلاَّ يَكونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ مِن بَعدِ الرُّسُلِ ، ولَئِلاَّ يَقولوا : ماجاءَنا مِن بَشيرٍ ولا نَذيرٍ ، ولِيَكونَ حُجَّةُ اللّهُ عَلَيهِم ، ألا تَسمَعُ اللّهَ عَزَّوجَلَّ يَقولُ حِكايَةً عَن خَزَنَةِ جَهَنَّمَ وَاحتِجاجِهِم عَلى أهلِ النَّارِ بِالأنبِياءِ وَالرُّسُلِ : «أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ * قَالُواْ بَلَى قَدْ جَآءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَ قُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَىْ ءٍ ... »^۳ ؟ ! ^۴