يك جوان ، نخستين نماينده پيامبر
۱۶۴.قبل از مهاجرت پيامبر اسلام به مدينه ، روزى دو نفر از بزرگان مدينه به نام هاى اَسعد بن زُراره و ذَكوان عبد قيس به مكّه آمدند و در شرايط بسيار سختى به حضور پيامبر خدا شرفياب شدند و پس از شنيدن بيانات كوتاه و نافذ ايشان ، اسلام آوردند . سپس به ايشان گفتند :اى پيامبر خدا! مردى را همراه ما بفرست تا به ما قرآن بياموزد و مردم را به آيين تو دعوت كند .
اين ، نخستين بار بود كه شهر بزرگ و پُر اختلاف مدينه ، از پيامبر خدا درخواست نماينده مى كرد و اوّلين بارى بود كه پيشواى بزرگ اسلام ، تصميم مى گرفت به خارج از مكّه ، نماينده رسمى بفرستد . بديهى است فردى كه انتخاب مى شد ، بايد از هر جهت ، شايستگى هاى لازم را براى اين مأموريت حسّاس ، مى داشت .
پيامبر خدا ، از ميان همه مسلمانان آن روز ، مصعب بن عُمَير جوان را به نمايندگى خود برگزيد .
پيامبر خدا به مُصعب بن عُمَير ـ كه جوانى كم سال و از حافظان و قاريان قرآن بود و بسيارى از قرآن را آموخته بود ـ دستور داد با اسعد ، عازم مدينه شود .
اين جوان با ايمان و پُرشور و با تدبير ، مأموريت خود را به خوبى انجام داد . طولى نكشيد كه همه اقشار مدينه ، بخصوص نسل جوان ، دعوت او را پذيرفتند و مسلمان شدند و نخستين نماز جمعه در مدينه به امامت او اقامه گرديد و :
او نخستين كسى بود كه در مدينه نماز جمعه برگزار كرد و اُسَيد بن حُضَير و سعد بن مُعاذ ، به دست او مسلمان شدند و همين براى او ، افتخار و نشانى بزرگ در اسلام است .
