۲۶۴.امام على عليه السلام :تا آن كه كرامت خداوند سبحان به محمّد صلى الله عليه و آله رسيد. پس او را از برترين رويشگاه ها و ارجمندترين ريشه و تبارها بيرون آورد؛ از درختى كه پيامبرانش را از آن به وجود آورد و اُمناى خويش را از آن برگزيد... راهش راست و معتدل است، و شيوه اش راه نمايى، و سخنش جدا كننده حق از باطل، و حُكمش بر اساس عدل و داد.
۲۶۵.امام على عليه السلام :طبيبى بود كه با داروى خود، در ميان مردم مى گرديد. مرهم هايش را درست و آماده كرده و ابزار داغ كردنش را تافته بود و آنها را بر هر جا كه لازم بود، از دل هاى كور و گوش هاى كر و زبان هاى گنگ، مى گذاشت. با داروى خود، بيمارى هاى غفلت و سرگردانى را در كسانى درمان مى كرد كه از پرتوهاى حكمت، روشنايى برنگرفته بودند و با آتش زنه هاى دانش هاى درخشان، شعله اى برنيفروخته بودند، و همچون حيواناتِ چرنده و تخته سنگ هاى سخت بودند.
۲۶۶.امام على عليه السلام :گواهى مى دهم كه محمّد، بنده و فرستاده خداست، به فرمانبرى از خدا فرا خوانْد و در راه دفاع از دين او، دشمنانش را مقهور ساخت، هم داستانى [دشمنان خدا] بر تكذيب و مخالفت با او و كوشش آنان براى خاموش ساختن نورش، او را از اين كار [كه دعوت به طاعت خدا و دفاع از دينش بود] باز نمى داشت.
۲۶۷.امام على عليه السلام :خداوند سبحان، محمّد صلى الله عليه و آله را فرستاد تا به جهانيان هشدار دهد و گواه بر پيامبران باشد.
۲۶۸.امام على عليه السلام :خداوند، او را براى دعوت به حق و گواه بودن بر مردمان فرستاد و او پيام هاى پروردگارش را، بدون كمترين سستى و كوتاهى، ابلاغ كرد و با دشمنان او، بدون نشان دادن كمترين ضعف و اظهار كوچك ترين بهانه اى، جهاد كرد. او پيشواى پرهيزگاران و ديده رهجويان بود.
۲۶۹.امام على عليه السلام :[خداوند] او را با دلايل لازم (قانع كننده)، و با پيروزىِ آشكار و براى روشن ساختن راه، فرستاد و او پيام خداوند را آشكار و ابلاغ كرد و با راه نمايى كردن مردم، آنان را به راه راست كشاند.