۲۱۵.امام على عليه السلامـ درباره اين سخن خداوند متعال كه :«نسبت به پروردگارشان خاكسارى نكردند و خوارى ننمودند»ـ: يعنى در دعا كردن ، فروتنى و افتادگى ننمودند . اگر در برابر خداوند عز و جل فروتنى مى كردند ، حتما دعايشان را مى پذيرفت.
۲۱۶.الكافىـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ: از امام باقر عليه السلام درباره اين سخن خداوند عز و جلپرسيدم كه : «نسبت به پروردگارشان خاكسارى نكردند و خوارى ننمودند» .
فرمود : «خاكسارى ، همان فروتنى است و خوارى نمودن ، بلند كردن دو دست و زارى كردن با آنهاست».
۲۱۷.امام صادق عليه السلامـ درباره اين سخن خداوند متعال كه :«نسبت به پروردگارشان خاكسارى نكردند و خوارى ننمودند»ـ: اظهار خوارى كردن ، عبارت است از بلند كردن دست ها [به هنگام دعا] .
۲۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بهترين هاى امّت من ، آن طور كه آسمانيان (فرشتگان مقرّب الهى) به من خبر داده اند ، مردمانى اند كه ... با زبان هايشان ، از سرِ اميد و بيم ، او را مى خوانند و دستِ خواهش آنها ، هماره در حال بالا رفتن و پايين آمدن است و با دل هايشان ، يك پارچه ، به او رو مى نمايند.
۲۱۹.مستدرك الوسائل :پيامبر خدا فرمود : «هيچ صدايى نزد خداوند ، دوست داشتنى تر از صداى بنده اندوهناك نيست» .
گفته شد : مقصود چيست؟
فرمود : «بنده اى گناه مى كند و بر اثر آن ، ترس از خداوند ، وجودش را مى آكَنَد و مى گويد : پروردگارا ! و خدا مى فرمايد : منم پروردگار تو . تو را مى آمرزم ، آن گاه كه از من ، آمرزش بطلبى، و پاسخت مى دهم ، آن گاه كه مرا بخوانى».
