۲۵۸.امام صادق عليه السلامـ در سفارش به عبد اللّه بن جندب ـ: اى پسر جندب! ... صدايت را پايين بياور . پروردگار تو از آنچه در دل داريد يا آشكار مى سازيد ، آگاه است . پيش از آن كه از او درخواست كنيد ، مى داند كه چه مى خواهيد.
3 / 5
بلند كردن صدا در چند مورد
۲۵۹.البلد الأمينـ به نقل از بشر و بشير ، در ياد كرد دعاى امام حسين عليه السلام در روز عرفه ـ: آن گاه ، امام عليه السلام صدايش را بلند كرد و نگاهش را به آسمان دوخت و در حالى كه از چشمانش چون مَشك ، اشك مى ريخت ، با بلندترين صدايش فرياد زد : «اى شنواترينِ شنوندگان! ...». سپس ، ديگران ، هم صدا با او بانگ گريه سر دادند . خورشيد كه غروب كرد ، امام عليه السلام كوچيد و همراه با او مردم نيز كوچيدند.
۲۶۰.الكافىـ به نقل از عبد الرحمان بن حجّاج ـ: امام صادق عليه السلام آخرِ شب كه برمى خاست ، صدايش را بلند مى كرد ، به طورى كه اهل خانه بشنوند و مى گفت : «بار خدايا! مرا در هراسِ ايستگاه قيامت ، كمك فرما و تنگىِ گور را بر من ، فراخ گردان و بهترين چيز در پيش از مُردن و بهترين چيز در بعد از مرگ را روزى ام كن».
ر . ك : دانش نامه ميزان الحكمة : اذان / فصل ششم : آداب اذان / مهم ترين نكاتى كه مؤذن بايد رعايت كند /
بلند كردن صدا .
الكافي : ج 6 ص 526 ح 8 .
