۲۷۹.امام صادق عليه السلام :خداوند ـ تبارك و تعالى ـ به موسى بن عمران عليه السلام وحى فرمود كه : «استخوان هاى يوسف را از مصر ، بيرون ببر» و فرمود كه هنگام طلوع ماه ، چنين كند ؛ امّا ماه ، دير طلوع كرد و موسى عليه السلام در جستجوى كسى برآمد كه جايگاه قبر را بداند . به او گفته شد : پيرزنى هست كه جاى آن را مى داند .
موسى عليه السلام در پى او فرستاد و پيرزنى زمينگير و نابينا را آوردند . موسى عليه السلام فرمود : «تو قبر يوسف عليه السلام را بلدى؟». گفت : آرى .
فرمود : «پس جايش را به من نشان بده» .
گفت : نمى گويم ، مگر چند چيز به من بدهى : پاهايم را شفا دهى ، بينايى ام را به من بازگردانى ، جوانى ام را به من برگردانى و مرا در بهشت ، [هم درجه] با خودت قرار دهى.
اين خواست ها بر موسى عليه السلام گران آمد . خداوند عز و جل به او وحى فرمود كه : «تو به حساب من مى دهى . پس آنچه مى خواهد ، به او عطا كن» .
موسى عليه السلام چنين كرد ، و آن پير زن ، قبر يوسف عليه السلام را به او نشان داد . موسى عليه السلام [جسد] او را از تابوتى مَرمَرين در كرانه نيل ، بيرون آورد و آن گاه كه بيرونش آورد ، ماه طلوع كرد و آن را با خود به شام بُرد . به همين سبب ، اهل كتاب ، مردگان خويش را به شام مى برند.
