۲۸۶.امام على عليه السلامـ در دعا ـ: مرا از آن بندگانت قرار ده كه نزد تو ، بهترين نصيب و نزديكترين جايگاه و خصوصى ترين منزلت را دارند ، و به اين همه ، جز با فضل تو نمى توان رسيد.
۲۸۷.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ: بار خدايا! من از فضل تو در خويشتن چيزها مى بينم كه از تو درخواست نكرده ام . پس دانستم كه تو را چنان مهر و رحمتى است كه من ، نمى دانم . از اين رو ، ارزشِ درخواست من در برابر آنچه ديده ام ، ناچيز است و غايتِ آرزويم در هنگامى كه اميد مى بندم ، كوتاه است . بنا بر اين ، اگر در خواهشم پاى مى فشارم ، به سبب آن است كه به آنچه نزد توست ، نيازمندم و اگر در دعا كردن تقصير مى كنم ، بدان سبب است كه مرا به دَهِشِ بى درخواست ، عادت داده اى .
3 / 9
اظهار كردن نياز
۲۸۸.امام صادق عليه السلام :خداوند ـ تبارك و تعالى ـ هر گاه بنده او را مى خوانَد ، مى داند كه او چه مى خواهد ؛ امّا دوست مى دارد كه نيازها به او اظهار شود . بنا بر اين ، هر گاه دعا كردى ، نيازَت را نام ببر.
۲۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، بسيارى از خوبى ها را از بنده اش دريغ مى دارد و مى فرمايد : «به او نمى دهم تا از من بخواهد».
