۴۷۷.إتحاف السادة المتّقينـ به نقل از ابن عبّاس ـ: از پيامبر صلى الله عليه و آله سؤال شد : چرا يعقوب ، آمرزش خواهى براى فرزندانش را به تأخير انداخت؟
فرمود : «به سحر موكولشان كرد به اين خاطر كه دعاى سحرگاهان ، مستجاب مى شود» .

۴۷۸.تفسير القمّى :پس از آن كه پسران يعقوب عليه السلام پيراهن [يوسف عليه السلام ] را آوردند و بر صورت او افكندند و او بينايى اش را بازيافت ، يعقوب و خانواده اش از باديه كوچيدند ، يعقوب به آنان گفت : «به شما نگفتم كه من از [لطف] خدا ، آن مى دانم كه شما نمى دانيد؟».
پسرانش گفتند : پدر جان! براى گناهان ما طلب آمرزش كن . ما خطاكار بوديم.
يعقوب به ايشان گفت : به زودى از پروردگارم برايتان طلب آمرزش خواهم كرد ، كه او آمرزگار و مهربان است».
و اين كار را تا سحر ، به تأخير افكند ؛ چرا كه دعا و استغفار ، در سحرگاه مستجاب مى شود .

۴۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل در واپسين ساعتِ باقى مانده از ساعات شب ، به فرشته اى مى فرمايد تا ندا در دهد ، آن سان كه از شرق تا غرب عالم ، به استثناى جنّ و انس ، ندايش را مى شنوند كه : «هان! آيا كسى هست كه آمرزش بطلبد تا آمرزيده شود؟ آيا كسى هست كه توبه كند تا توبه اش پذيرفته شود؟ آيا كسى هست كه دعاى خيرى كند تا دعايش مستجاب شود؟ آيا كسى هست كه درخواست كند تا خواسته اش برآورده شود؟ آيا كسى هست كه چيزى بخواهد و مطلوبش داده شود؟ اى جوياىِ خير ! بيا . اى بدى كننده ! بس كن . بار خدايا! به هر انفاق كننده مالى ، عوض عطا كن و به هر آن كس كه از انفاقِ مالى خوددارى مى ورزد ، زيان دِه ( / مالش را تلف كن)» .

۴۸۰.الأمالى ، طوسىـ به نقل از رزيق ـ: امام صادق عليه السلام فرمود : «بر شما باد دعا و التماس به درگاه خداوند عز و جل در آن ساعتى كه خداى عز و جلدر آن ساعت ، هيچ نيكوكار و بدكارى را نوميد نمى سازد» .
گفتم : فدايت شوم! آن ، چه ساعتى است؟
فرمود : «ساعتى كه ايّوب عليه السلام در آن ، دعا كرد و از رنجورى خويش به درگاه خداوند عز و جل شكايت بُرد و خداوند عز و جل رنج را از او زدود . يعقوب عليه السلام در آن دعا كرد و خداوند ، يوسف عليه السلام را بازگردانْد و اندوه او را بُرد . محمّد صلى الله عليه و آله در آن ، دعا كرد و خداوند عز و جل گرفتارى اش را برطرف ساخت و او را كه مأيوس شده بود ، بر مشركان ، چيره گردانيد . من ضمانت مى كنم كه خداوند عز و جل در آن ساعت ، هيچ نيكوكار و بدكارى را نوميد برنگردانَد . دعاى نيكوكار درباره خودش و ديگران ، مستجاب مى شود و دعاى بدكار درباره ديگران و خداوند ، اجابتش را متوجّه دوستى از دوستان خويش مى كند . پس دعا كردن در اين وقت را غنيمت بشماريد».

۴۷۷.إتحاف السادة المتّقين عن ابن عبّاس :إنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله سُئِلَ : لِمَ أخَّرَ يَعقوبُ بَنيهِ فِي الاِستِغفارِ ؟ قالَ : أخَّرَهُم إلَى السَّحَرِ ؛ لِأَنَّ دُعاءَ السَّحَرِ مُستَجابٌ . ^۱

۴۷۸.تفسير القمّي :ثُمَّ رَحَلَ يَعقوبُ وأهلُهُ مِنَ البادِيَةِ ، بَعدَما رَجَعَ إلَيهِ بَنوهُ بِالقَميصِ فَأَلقَوهُ عَلى وَجهِهِ ، فَارتَدَّ بَصيرا .
فَقالَ لَهُم : ألَم أقُل لَكُم إنّي أعلَمُ مِنَ اللّهِ ما لا تَعلَمونَ ؟
قالوا لَهُ : يا أبانَا استَغفِر لَنا ذُنوبَنا إنّا كُنّا خاطِئينَ .
قالَ لَهُم : سَوفَ أستَغفِرُ لَكُم رَبّي ، إنَّهُ هُوَ الغَفورُ الرَّحيمُ .
قالَ : أخَّرَهُ إلَى السَّحَرِ ؛ لِأَنَّ الدُّعاءَ وَالاِستغفارَ فيهِ مُستَجابٌ . ^۲

۴۷۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ جَلَّ جَلالُهُ في آخِرِ ساعَةٍ تَبقى مِن ساعاتِ اللَّيلِ ، يَأمُرُ مَلَكا يُنادي ، فَيَسمَعُ ما بَينَ الخافِقَينِ ما خَلاَ الجِنَّ وَالإِنسَ : ألا هَل مِن مُستَغفِرٍ يُغفَرُ لَهُ ؟ ألا هَل مِن تائِبٍ يُتابُ عَلَيهِ ؟ ألا هَل مِن داعٍ بِخَيرٍ يُستَجابُ لَهُ ؟ ألا هَل مِن سائِلٍ يُعطى سُؤالَهُ ؟ ألا هَل مِن راغِبٍ يُعطى رَغبَتَهُ ؟ يا باغِيَ الخَيرِ أقبِل ، يا صاحِبَ الشَّرِّ أقصِر ، اللّهُمَّ أعطِ كُلَّ مُنفِقٍ مالاً خَلَفا ، وأعطِ كُلَّ مُمسِكٍ مالاً تَلَفا . ^۳

۴۸۰.الأمالي للطوسي عن رزيق عن الإمام الصادق عليه السلام :عَلَيكُم بِالدُّعاءِ وَالإِلحاحِ عَلَى اللّهِ عز و جلفِي السّاعَةِ الَّتي لا يُخَيِّبُ اللّهُ عز و جلفيها بَرّا ولا فاجِرا .
قُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ! وأيُّ ساعَةٍ هِيَ ؟
قالَ : هِيَ السّاعَةُ الَّتي دَعا فيها أيّوبُ عليه السلام وشَكا إلَى اللّهِ عز و جلبَلِيَّتَهُ ، فَكَشَفَ اللّهُ عز و جل ما بِهِ مِن ضُرٍّ ، ودَعا فيها يَعقوبُ عليه السلام فَرَدَّ اللّهُ يوسُفَ وكَشَفَ اللّهُ كُربَتَهُ ، ودَعا فيها مُحَمَّدٌ صلى الله عليه و آله فَكَشَفَ اللّهُ عز و جلكُربَتَهُ ، ومَكَّنَهُ مِن أكتافِ المُشرِكينَ بَعدَ اليَأسِ ، أنَا ضامِنٌ أن لا يُخَيِّبَ اللّهُ عز و جل في ذلِكَ الوَقتِ بَرّا ولا فاجِرا ، البَرُّ يُستَجابُ لَهُ في نَفسِهِ وغَيرِهِ ، وَالفاجِرُ يُستَجابُ لَهُ في غَيرِهِ ، ويَصرِفُ اللّهُ إجابَتَهُ إلى وَلِيٍّ مِن أولِيائِهِ ، فَاغتَنِمُوا الدُّعاءَ في ذلِكَ الوَقتِ . ^۴