31
نهج الدّعا (ع-ف) ج1

1 / 2

اهتمام اولياى خدا به دعا

قرآن

«راستى كه ابراهيم ، دعاكننده اى ۱ بردبار بود» .

«و زكريا را [ياد كن] آن گاه كه پروردگارش را خواند كه : پروردگارا ! مرا تنها مگذار و [هرچند ]تو خود ، بهترينِ وارثانى . پس [دعاى] او را اجابت كرديم و يحيى را بدو بخشيديم و همسرش را براى او شايسته [و آماده حمل] كرديم ؛ زيرا آنان در كارهاى نيك ، شتاب مى ورزيدند و ما را از روى اميد و بيم مى خواندند و در برابر ما خاكسار بودند» .

«پهلوهايشان ، از بسترها دور مى شود و پروردگارشان را با ترس و طمع مى خوانند و از آنچه روزى شان كرده ايم ، انفاق مى كنند . هيچ كس نمى داند چه مايه شادى هايى به پاداش آنچه انجام مى دادند ، برايشان پنهان شده است» .

«و با كسانى كه پروردگارشان را بام و شام مى خوانند و خشنودى او را مى خواهند ، شكيب پيشه كن و براى زيور زندگى دنيا ، دو ديده ات را از آنان برمگير و از آن كس كه دلش را از يادِمان غافل گردانيده ايم و از هوسش پيروى كرده و كارش بر زياده روى است ، اطاعت مكن» .

«و كسانى را كه پروردگار خود را در بام و شام مى خوانند و خشنودى او را مى خواهند ، مَران . از حساب آنان ، چيزى بر عهده تو نيست و از حساب تو نيز چيزى بر عهده آنان نيست تا ايشان را برانى و از ستمكاران باشى» .

حديث

۱۶.الزهد ، ابن المباركـ به نقل از عبد اللّه بن شدّاد ـ: مردى گفت : اى پيامبر خدا! اَوّاه به چه معناست؟
فرمود : «اَوّاه ، يعنى كسى كه خاكسار و بسيار اهل دعا و زارى است» .
سپس اين آيه را خواند : «راستى كه ابراهيم ، اَوّاه و بردبار بود» .

1.اَوّاه ، يعنى كسى كه بسيار آه و زارى كند ، دلسوز و مهربان ؛ امّا با توجّه به احاديثى كه در تفسير اين واژه آمده است ، آن را دعاكننده ترجمه كرديم (م) .


نهج الدّعا (ع-ف) ج1
30

1 / 2

اِهتِمامُ أولِياءِ اللّهِ بِالدُّعاءِ

الكتاب

«إِنَّ إِبْرَ هِيمَ لَأَوَّ هٌ حَلِيمٌ» . ۱

«وَ زَكَرِيَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ رَبِّ لاَ تَذَرْنِى فَرْدًا وَ أَنتَ خَيْرُ الْوَ رِثِينَ * فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ وَهَبْنَا لَهُ يَحْيَى وَ أَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُواْ يُسَـرِعُونَ فِى الْخَيْرَ تِ وَ يَدْعُونَنَا رَغَبًا وَ رَهَبًا وَ كَانُواْ لَنَا خَـشِعِينَ» . ۲

«تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ مِمَّا رَزَقْنَـهُمْ يُنفِقُونَ * فَلاَ تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِىَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ» . ۳

«وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَوةِ وَ الْعَشِىِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَ لاَ تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَلاَ تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِنَا وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ وَ كَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا» . ۴

«وَلاَ تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَوةِ وَالْعَشِىِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَىْ ءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِم مِّن شَىْ ءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّــلِمِينَ» . ۵

الحديث

۱۶.الزهد لابن المبارك عن عبد اللّه بن شدّاد :قالَ رَجُلٌ : يا رَسولَ اللّهِ ! مَا الأَوّاهُ ؟
قالَ : الأَوّاهُ الخاشِعُ الدَّعّاءُ المُتَضَرِّعُ ، ثُمَّ قَرَأَ «إِنَّ إِبْرَ هِيمَ لَأَوَّ هٌ حَلِيمٌ» . ۶

1.التوبة : ۱۱۴ .

2.الأنبياء : ۸۹ و ۹۰ .

3.السجدة : ۱۶ و ۱۷ .

4.الكهف : ۲۸ .

5.الأنعام : ۵۲ .

6.الزهد لابن المبارك : ص ۴۰۵ ح ۱۱۵۳ .

  • نام منبع :
    نهج الدّعا (ع-ف) ج1
    سایر پدیدآورندگان :
    افقی، رسول؛ سرخه ای، احسان؛ شیخی، حمیدرضا
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 130168
صفحه از 737
پرینت  ارسال به