۵۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در چهار هنگام ، درهاى آسمان باز و دعا مستجاب مى شود : هنگام رويارو شدن صف ها ، هنگام بارش باران ، هنگام برپا شدن نماز ، و هنگام ديدن كعبه .

۵۸۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :درهاى آسمان ، در پنج هنگام ، گشوده مى شود : براى قرائت قرآن ، براى رويارويى دو سپاه ، براى بارشِ باران ، براى دعاى ستم ديده ، و براى اذان.

۵۸۲.امام على عليه السلام :درهاى آسمان ، در پنج موقع باز مى شود : هنگام بارش باران ، هنگام جهاد ، هنگام اذان ، هنگام قرائت قرآن ، هنگام زوال خورشيد ، و موقع دميدن سپيده.

۵۸۳.امام على عليه السلام :دعا كردن را در پنج هنگام ، مغتنم شماريد : هنگام خواندن قرآن ، هنگام اذان ، هنگام بارش باران ، هنگام برخورد دو صف براى شهادت ، و هنگام دعاى ستم ديده ؛ زيرا هيچ مانعى ميان آن و عرش نيست.

۵۸۴.امام على عليه السلام :هر كس به پروردگارش حاجتى داشت ، آن را در سه هنگام بطلبد : هنگام جمعه ؛ هنگام زوال خورشيد كه بادها وزيدن مى گيرند و درهاى آسمان باز مى شود و رحمت فرود مى آيد و مرغان ، آواز مى دهند ؛ و هنگام آخرِ شب ، نزديك دميدن سپيده ؛ چرا كه دو فرشته بانگ مى زنند : آيا توبه كننده اى هست تا توبه اش پذيرفته شود؟ آيا درخواست كننده اى هست تا به او عطا شود؟ آيا آمرزش خواهى هست تا آمرزيده شود؟ آيا متقاضىِ حاجتى هست تا حاجتش برآورده شود؟
پس ، دعوت كننده خدا را اجابت كنيد و روزى را در فاصله طلوع فجر تا طلوع آفتاب بجوييد ؛ زيرا اين در جلب روزى ، از تلاش و تكاپو مؤثّرتر است ، و آن وقتى است كه خداوند ، در آن ، روزى را ميان بندگانش قسمت مى كند.

۵۸۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :تُفتَحُ أبوابُ السَّماءِ ، ويُستَجابُ الدُّعاءُ في أربَعَةِ مَواطِنَ : عِندَ التِقاءِ الصُّفوفِ ، وعِندَ نُزولِ الغَيثِ ، وعِندَ إقامَةِ الصَّلاةِ ، وعِندَ رُؤيَةِ الكَعبَةِ . ^۱

۵۸۱.عنه صلى الله عليه و آله :تُفتَحُ أبوابُ السَّماءِ لِخَمسٍ : لِقِراءَةِ القُرآنِ ، ولِلِقاءِ الزَّحفَينِ ، ولِنُزولِ القَطرِ ، ولِدَعوَةِ المَظلومِ ، ولِلأَذانِ . ^۲

۵۸۲.الإمام عليّ عليه السلام :تُفتَحُ أبوابُ السَّماءِ في خَمسَةِ ^۳ مَواقيتَ : عِندَ نُزولِ الغَيثِ ، وعِندَ الزَّحفِ ، وعِندَ الأَذانِ ، وعِندَ قِراءَةِ القُرآنِ ، ومَعَ زَوالِ الشَّمسِ ، وعِندَ طُلوعِ الفَجرِ . ^۴

۵۸۳.عنه عليه السلام :اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ خَمسَةِ مَواطِنَ : عِندَ قِراءَةِ القُرآنِ ، وعِندَ الأَذانِ ، وعِندَ نُزولِ الغَيثِ ، وعِندَ التِقاءِ الصَّفَّينِ لِلشَّهادَةِ ، وعِندَ دَعوَةِ المَظلومِ ؛ فَإِنَّها لَيسَ لَها حِجابٌ دونَ العَرشِ . ^۵

۵۸۴.عنه عليه السلام :مَن كانَت لَهُ إلى رَبِّهِ عز و جل حاجَةٌ ، فَليَطلُبها في ثَلاثِ ساعاتٍ : ساعَةٍ فِي الجُمُعَةِ . وساعَةٍ تَزولُ الشَّمسُ ^۶ حينَ تَهُبُّ الرِّياحُ ، وتُفتَحُ أبوابُ السَّماءِ ، وتَنزِلُ الرَّحمَةُ ، ويُصَوِّتُ الطَّيرُ . وساعَةٍ في آخِرِ اللَّيلِ عِندَ طُلوعِ الفَجرِ ؛ فَإِنَّ مَلَكَينِ يُنادِيانِ : هَل مِن تائِبٍ يُتابُ عَلَيهِ ! هَل مِن سائِلٍ يُعطى ! هَل مِن مُستَغفِرٍ فَيُغفَرَ لَهُ ! هَل مِن طالِبِ حاجَةٍ فَتُقضى لَهُ ! فَأَجيبوا داعِيَ اللّهِ ، وَاطلُبُوا الرِّزقَ فيما بَينَ طُلوعِ الفَجرِ إلى طُلوعِ الشَّمسِ فَإِنَّهُ أسرَعُ في طَلَبِ الرِّزقِ مِنَ الضَّربِ فِي الأَرضِ وهِيَ السّاعَةُ الَّتي يُقَسِّمُ اللّهُ فيهَا الرِّزقَ بَينَ عِبادِهِ . ^۷