۵۸۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هيچ بامدادى نيست ، مگر آن كه دو فرشته بانگ برمى آورند و مى گويند : «اى جوياى خوبى! بجنب ؛ اى جوياى بدى! باز ايست . آيا كسى هست كه دعا كند تا دعايش مستجاب شود؟ آيا كسى هست كه آمرزش بطلبد تا آمرزيده شود؟ آيا كسى هست كه توبه كند تا توبه اش پذيرفته شود؟ آيا اندوهگينى هست تا اندوهش زدوده شود؟
بار خدايا ! به آن كه مال خود را انفاق مى كند ، به سرعتْ عطا فرما و به آن كه بخل مى ورزد ، زيان رسان» . و تا غروب آفتاب ، دعاى آن دو همين است.

۵۸۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ما مِن صَباحٍ إلاّ ومَلَكانِ يُنادِيانِ ، يَقولانِ : يا باغِيَ الخَيرِ هَلُمَّ ، ويا باغِيَ الشَّرِّ انتَهِ ، هَل مِن داعٍ فَيُستَجابَ لَهُ ! هَل مِن مُستَغفِرٍ فَيُغفَرَ لَهُ ! هَل مِن تائِبٍ فَيُتابَ عَلَيهِ ! هَل مِن مَغمومٍ فَيُنَفَّسَ عَنهُ غَمُّهُ !
اللّهُمَّ عَجِّل لِلمُنفِقِ مالَه خَلَفا ، ولِلمُمسِكِ تَلَفا . فَهذا دُعاؤُهُما حَتّى تَغرُبَ الشَّمسُ . ^۱