حديث
۷۰۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند عز و جل به برادرم عُزير ، وحى فرمود كه : «... اى عُزير ! مرا به اندازه اى كه تاب عذابم را دارى ، نافرمانى كن و حوائجت را به اندازه اى كه برايم عمل مى كنى ، از من بخواه».
۷۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دعاكننده بدون عمل ، همانند كسى است كه با كمانِ بى زِه تيراندازى مى كند.
۷۰۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دعا براى عمل نيك ، همانند نمك براى غذاست.
۷۰۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :همه كارهاى نيك ، نصف عبادت است و دعا نصف ديگرش . پس هر گاه خداوند خير بنده اى را بخواهد ، دلش را براى دعا خالص مى گرداند.
۷۱۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از خداوند عز و جل فرمان بريد تا او [نيز خواسته هاى] شما را اجابت كند.
۷۱۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند به داوود عليه السلام وحى فرمود : «... هيچ بنده اى نيست كه از من فرمان ببرد ، مگر اين كه پيش از آن كه از من بخواهد ، به او عطا مى كنم ، و پيش از آن كه از من درخواست كند ، اجابتش مى كنم ، و پيش از آن كه از من آمرزش بطلبد ، او را مى آمرزم».
۷۱۲.امام صادق عليه السلام :خداى متعال به داوود عليه السلام وحى كرد كه : «به قومَت برسان كه هيچ بنده اى از ايشان نيست كه به طاعتم فرمانش دهم و او از من اطاعت كند ، مگر اين كه وظيفه من است كه او را بر طاعتم كمك نمايم . پس ، اگر از من درخواست كرد ، عطايش مى كنم ، و اگر مرا خواند ، پاسخش مى دهم ، و اگر به من پناه آورد ، پناهش مى دهم ، و اگر از من بسندگى خواست ، او را بس خواهم بود ، و اگر به من توكّل كرد ، او را حفظ مى كنم ، و اگر همه خَلقم براى او دسيسه كنند ، من به نفع او دسيسه مى كنم.