۸۶۲.امام صادق عليه السلام :سليمان ، نام اكبر خدا را مى دانست ؛ همان كه هر گاه با آن از خدا درخواست مى كرد، به او عطا مى فرمود و هر گاه با آن مى خواندش ، پاسخ مى داد . با اين حال ، اگر او امروز مى بود ، به ما نياز داشت.
۸۶۳.امام صادق عليه السلام :به سلمان ، اسم اعظم آموخته شده بود.
۸۶۴.بصائر الدرجاتـ به نقل از عبد اللّه بن بكير ـ: خدمت امام صادق عليه السلام بودم كه حاضران ، از سليمان و علم و سلطنتى كه به او داده شده بود ، سخن به ميان آوردند . امام عليه السلام به من فرمود : «مگر به سليمان بن داوود چه داده شده بود؟ او فقط يك حرف از اسم اعظم را مى دانست ؛ امّا امام شما ، كسى است كه خداوند [در حقّ او ]فرمود : «بگو : كافى است خدا و آن كس كه نزد او علم كتاب است ، ميان من و شما گواه باشد» . به خدا سوگند ، علمِ كتاب ، نزد على بود» .
گفتم : به خدا كه راست فرمودى ، فدايت شوم!
۸۶۵.امام صادق عليه السلام :به عيسى بن مريم ، دو حرف داده شد كه با آنها كار مى كرد ، و به موسى چهار حرف ، و به ابراهيم هشت حرف ، و به نوح پانزده حرف ، و به آدم ، بيست و پنج حرف داده شد ، و خداوند متعال همه اين حروف را يك جا به محمّد صلى الله عليه و آله داد . اسم اعظم خدا ، هفتاد و سه حرف است . هفتاد و دو حرف آن را به محمّد صلى الله عليه و آله داد و يك حرف از او پنهان نگه داشته شد.
۸۶۶.امام صادق عليه السلام :خداوند پاك و بلندمرتبه ، نام اعظم خود را هفتاد و سه حرف قرار داد . بيست و پنج حرف از آن را به آدم داد ، پانزده حرفش را به نوح ، هشت حرفش را به ابراهيم ، چهار حرفش را به موسى ، و دو حرفش را به عيسى كه با آن دو حرف ، مرده را زنده مى كرد و كور مادرزاد و پيس را شفا مى داد . و به محمّد صلى الله عليه و آله هفتاد و دو حرف داد و يك حرف را از او پنهان داشت ، براى اين كه كسى نداند كه در ذات خدا چه هست و خدا بداند كه در جان بندگان چه مى گذرد.
