«پروردگارا ! مرا و كسانم را از آنچه انجام مى دهند ، بِرَهان . پس ، او و كسانش ، همگى را رهانيديم» .
«و زكريّا را [ياد كن ،] آن گاه كه پروردگارش را ندا داد : «پروردگارا! مرا تنها مگذار و تو بهترينِ ارث برندگانى» . پس ، دعاى او را اجابت نموديم و يحيى را بدو بخشيديم و همسرش را براى وى شايسته [و آماده حمل] ساختيم ؛ زيرا آنان در كارهاى نيك شتاب مى كردند و ما را به اميد و بيم مى خواندند و در برابر ما خاشع بودند».
«عيسى بن مريم گفت : بار الها ! اى پروردگار ما ! از آسمان ، خوانى بر ما فرو فرست تا كه عيدى براى اوّل و آخر ما باشد و نشانه اى از جانب تو ، و ما را روزى ده ، كه تو بهترينِ روزى دهندگانى . خدا گفت : «من آن را بر شما فرو خواهم فرستاد ؛ امّا پس از آن ، هر كس از شما كفر ورزد ، وى را چنان عذابى مى كنم كه هيچ يك از جهانيان را چنان عذاب نكرده باشم»» .
«و نوح ، ما را ندا داد و چه نيك ، اجابت كننده بوديم!» .
حديث
۸۶۸.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از انس بن مالك ـ: ابو طالب بيمار شد و بيمارى اش شدّت گرفت . پيامبر صلى الله عليه و آله به عيادتش رفت . او گفت : پسر برادرم ! از پروردگارت كه تو را فرستاده است ، بخواه مرا بهبود بخشد .
پيامبر صلى الله عليه و آله گفت : «بار الها !» عمويم را شفا بخش» .
ابو طالب در دَم برخاست ، چنان كه گويى از بندْ آزاد شد ، و گفت : پروردگارت تو را فرستاده كه از تو اطاعت كند ؟!
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «عموجان ! تو هم اگر از خدا اطاعتى كنى ، او از تو اطاعت مى كند» .
